مسعود اقبالی مدرس ارشد کنفدراسیون فوتبال آسیا در یادداشتی که به صورت اختصاصی در اختیار روزگار پرس قرار داده، به چگونگی فعالیت باندهای مافیایی و حرکت دلالیسم در فوتبال پرداخته است.   

«فوتبال یک صنعت پرسود است که گردش مالی بسیار بالایی دارد و فعالان آن نسبت به تورم موجود از درآمد بالایی برخوردار هستند. باندهای مافیایی و دلالیسم حاکم با نفوذ در نهادهای قانونی ریل‌گذاری می‌کنند و تلاش دارند منافع آن به جیب گروه‌های خاصی واریز شود اما خوشبختانه فساد مالی به دلیل آثاری که در جامعه می‌گذارد از چشم مردم دور نمی‌ماند زیرا نتیجه آن نابرابری غیرعادلانه و عریان در سطوح مختلف باشگاهی است.

این نارضایتی‌ها و لجام گسیختگی‌های طبقاتی در سطوح مختلف باشگاهی، موجب انقراض و از هم پاشیدگی فوتبال خواهد شد. همه می‌دانیم که عامل اصلی و تعیین‌کننده در  فوتبال دنیا، میزان سرمایه‌گذاری مالی و استخدام نیروی متخصص با یک برنامه‌ریزی راهبردی بلندمدت است و تا زمانی‌که این ساختار تشکیلاتی و مدیریتی شکل نگیرد و عملیاتی نشود، فوتبال رنگ توسعه را نخواهد دید.

اگر بپذیریم که فوتبال یک کمپانی پرسود و تولید، توزیع و مصرف در آن مسترد است و ابزار تولید برای پرورش بازیکن را در اختیار نداشته باشیم و اگر نیروی کارآزموده و متخصص را برای راه‌اندازی این فرآیند تولید به کار نگیریم، قادر به تولید یک محصول کارآمد یعنی بازیکن استاندارد، نخواهیم بود؛ این بی‌توجهی به خروجی‌ای موجب می‌شود که بازیکنان در بازار داخلی و جهانی جایی نداشته باشند و بازار داخلی از کیفیت لازم برخوردار نباشد.

زمانی‌که بازار تولید کفایت لازم را نداشته باشد و توزیع آن به هرج و برج کشیده شود، مافیای نقل و انتقالات وارد عمل می‌شود و از بی‌قانونی حاکم استفاده کرده و از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرد، در عین حال مدیران غیرمتخصص وارد عمل می‌شوند، نقل‌وانتقالات بازیکن و مربی تحت حاکمیت دلالیسم غیرقانونی قرار خواهد گرفت و نظارت و کنترل این فرایند در اختیار مثلث مدیر، مربی و کارگزار غیرمتخصص و غیرقانونی خواهد بود و بازیکنان با مدیریت این افراد جابجا می‌شوند.

دغدغه اصلی باید این باشد که تغییرات اساسی صورت گیرد، سرمایه‌گذاری و نیروهای متخصص به کار گرفته شوند و یک برنامه درازمدت در دستور کار قرار گیرد اما فوتبالی که بخش خصوصی توان اداره آن را ندارد، در اختیار الیگارشی مالی دولت قرار می‌گیرد و بودجه دولتی با توجه به پشتیبانی طرفداران، میان باشگاه‌ها تقسیم می‌شود و کنترل و نظارتی بر هزینه کرد آن منظور نمی‌شود که همین امر موجب سوء استفاده افراد پشت پرده قرار می‌گیرد؛ رابطه سالاری، جایگزین شایسته سالاری می‌شود و فوتبال به میدان تاخت و تاز افرادی تبدیل خواهد شد که بویی از مناسبات حاکم و مرسوم در دنیا ندارد.»

بیشتر بخوانید

انتهای پیام