به گزارش روزگار پرس به نقل از خبرگزاری صداوسیما، رئیس شورای مرکزی حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی با حضور در برنامه صف اول به پرسش ها درباره نقش گروه‌های سیاسی در انتخابات رقابتی پاسخ داد.
سؤال: آقای دکتر شما چه لوازمی قائل هستید برای رسیدن به این هدف، رسانه ملی بی طرف باشد و فضای رقابتی ایجاد کند برای جریان‌های مختلف؟
روح الامینی رئیس شورای مرکزی حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی: در مورد اهمیت مجلس، جایگاه مجلس و خیلی بحث‌های تکراری. یک بحث جدیدتری را ما داشته باشیم از همین جا من شروع می‌کنم که دعوت به مشارکت در انتخاب برای پیش ثبت نام که یک فضایی است که خوشبختانه با اصلاح قانون انتخابات در این مجلس بسیاری را غافلگیر کرد گرچه از پارسال مدتی است که اصلاح قانون انتخابات بحث بوده است، اما اینکه به سرانجام رسید و ابلاغ شد و به این انتخابات رسید جای بسیار خوشبختی دارد. بسیاری از مقدمات و مسائل را جلو انداخت و این خوب است هم برای کسانی که می‌خواهند داوطلب شوند و هم برای مردم و هم برای مجریان و دست اندرکاران و بخصوص صداوسیما که از بوق ملی یا صداوسیمای میلی فاصله بگیرد، حالا ما این مزاح را اول جلسه کنیم، یک مقدار به واقعیت صحنه اجتماعی کشور نزدیک شود. خب در این شب‌های گذشته و امشب و تا انتهای هفته طبق زیرنویسی که من دیده ام، می‌آیید شما با گروه‌های مختلف نقش گروه‌های سیاسی را در انتخابات بحث می‌کنید، ولی خود صداوسیما از این لایه اول از این مرحله اول که دعوت و فراخوان را مؤثر هم بوده است حالا اگر یکی از عناصر آن این قانون باشد یکی از عناصر آن هم فراخوان صداوسیما و بسیاری از گروه‌ها من جمله ما و گروه‌های دیگر زده اند، همه دعوت کرده اند کسانی را که در خودشان این شرایط را می‌بینند بروند و ثبت نام کنند. این قسمت اول است لایحه اول است. یک مقدرا باید عمیق‌تر شد ازجمله اینکه مجلس چه وظایفی دارد، در قانون اساسی چه اختیاراتی برای اش پیش بینی شده است، آئین نامه داخلی مجلس که میثاق داخلی اداره مجلس است، یک قانون مفصلی است، خودش قانون اساسی اداره مجلس است چگونه است و حتی بسیاری از داوطلبان ممکن است با این حیطه‌ها آشنا نباشند یا مردم، چراکه آیا این شرایط را دارند یا سیاست ورزی و مشکلات کشور را به سوی قانون هدایت کردن و تبدیل به خمیر مایه قانونی کردن، چه مراحلی دارد، آیا هرچه شما آرزو کرده اید می‌شود قانون، هرچی اراده کرده اید، بشود قانون، مراحل تصویب قانون چه است، طرح چه است، لایحه چه است. در سیاست‌های کلی انتخابات که تا الان بخش‌هایی از آن اجرا شده است ازجمله این فرصت متول که یکی از سیاست‌های ابلاغی حضرت آقا است، لایحه‌های دیگری هم پیش بینی شده است که متأسفانه یا توفیق اجرای آن را نداشته اند، در واقع مسئولین و اینها یا تبدیل به قانون نشده است. ازجمله این نکته است که کسی که می‌خواهد وارد این حیطه شود و کسانی که می‌خواهند افراد را انتخاب کنند، صداوسیما اینجا وظیفه دارد بیاید لایحه‌های عمقی‌تر را در جلسات مفصل تری خارج از این کلیشه‌های تکراری این چند شب که اول آن خوب بود الان دیگر نوبت که به ما رسید آسمان تپید، تکرار دارد می‌شود. من گفتم یک حرف جدید بزنیم.
سؤال: از این بابت است که کسی احیاناً در مضان این قرار ندهد صداوسیما را که مثلاً شما دارید با این آنجوری برخورد می‌کنید با آن آنجوری برخورد می‌کنید.
روح الامینی: من دارم ضرورت را می‌گویم ضرورت قانون اساسی را همه مردم یک حدودی را بشناسند. خدا رحمت کند حضرت آیت الله یزدی دهه ۶۰ سال ۶۵ ما یکی دو سال خدمت ایشان قانون اساسی را و فقه سیاسی را و اینها را با یکسری دانشجوی محدودی بودیم که تلمذ می‌کردیم که بدانیم یک اصولی از قانون اساسی حداقل در رابطه با پارلمان، مجلس چه است، حدودش چه است، قانونگذاری نحوه اش چه است و مسائلی از این قبیل. یعنی یک مقدار یک لایه دو قدم سه قدم جلوتر. این برای مردم بسیار بسیار مفید است رسانه ملی روشن می‌کند این کسانی که می‌خواهند انتخاب کنند. چون می‌دانید مدل رقابت فرق می‌کند در بسیاری از شهر‌ها و شهرستان‌های کوچک، متوسط تا شهر‌های بزرگ کلان شهر‌ها که ۱۷ یا ۱۸ تا کلان شهر داریم. الان در آمار دیروز نشان داد برای چند کرسی البرز بیشترین ثبت نام را داشته ایم در کشور حتی از تهران که ۳۰ تا کرسی دارد بالاتر. خب بین این انبوه که انشاالله همه شان تأیید شود یا هرچه دارید تأیید شده اند، مردم می‌خواهند انتخاب کنند، می‌خواهند مقایسه کنند بین افراد، کدامیک از اینها می‌تواند از عهده این وضعیت بربیاید. مدل رقابت در شهرستان‌های مختلف و در کشور چه در سطح ملی محلی متفاوت است. مدل ملی یک موجی شکل می‌گیرد بعضی از مواقع سی هیچ مثلاً در تهران یک گروهی رأی می‌آورند و یک گروه دیگر و دست به دست می‌شود، سالهای گذشته تقریباً این بوده است. یک موجی شکل می‌گیرد، معمولاً چهار سال یکبار، بعضی از مواقع هشت سال یکبار، در ریاست جمهوری که اینطوری بوده است یعنی دوره‌های هشت سالهای که تکرار هم می‌شود معمولاً، یا در مجالس دست به دست شدن. یک موج ملی شکل می‌گیرد آن موج ملی یک عده‌ای وارد مجلس می‌شوند. اما در شهر‌ها مدل‌های مختلفی دارد، بعضی از جامعه شناسان یا اهل علوم سیاسی می‌فرمایند که تا ۲۵ بعضی‌ها تا ۳۰ مدل شمرده اند. یعنی شما فرض کنید می‌روید در یک استانی مثل فارس، شیراز با کوار فرق می‌کند، فسا با اقلید فرق می‌کند، جهرم فرق می‌کند. یک جایی طایفه‌ای است، یک طایفه اکثری هستند یک طایفه اقلی هستند. یک جایی زبان‌ها و قومیتی است، یک جایی است یک رودخانه‌ای وسط، اینهایی که عرض می‌کنم برای آن می‌توانم ما به ازاء تعریف کنم، یک رودخانه‌ای وسط شهر رد می‌شود یک کانالی از قدیم، شمال آن رودخانه یک طرز فکر، یک تیپی هستند، یک همبستگی دارند، جنوب آن یکجور و می‌بینید در رقابت‌ها از تعامل این طوایف، اقوام یا مثلاً شهرستان‌هایی که حول یک شهر‌هایی که حول یک شهرستان هستند. بعضی از حوزه‌های ما سه چهار پنج یا شش شهرستان دارند و حتی بعضاً به لحاظ مذهبی، به لحاظ نژادی و به لحاظ‌های مختلف متفاوت هستند. پس نمی‌شود یک نسخه برای همه نوشت، اما نسخه واحدی که می‌شود برای همه اینها آموزش داد این است که مجلس کجاست، فردی که انتخاب می‌کنید کجا دارد می‌رود، دارای چه اختیاراتی است، و چه جایگاهی دارد که دوستان ما شب‌های گذشته به نظر من روی ابعاد مختلف جایگاه و یگانه بودن و ممتاز بودن قوه مقننه نسبت به قوای دیگر و قوه صداوسیما، یک تفاوت هایش را برشمردند. پس ما یک نسخه نمی‌گوییم، اما صداوسیما لازم است جلوتر برود. خود این افراد هم ممکن است بعد از یک مدت در پیش ثبت نام ببیند من اهل این مبارزه نیستم یک تصور دیگری داشته است که می‌خواهد بیاید. یا بعضی‌ها صرفاً بعنوان شهرت، بعضی‌ها بعنوان یک تخصص خاصی که دارند، در هر صورت مجلس ۱۴ کمیسیون دارد تخصص‌های مختلف را نیاز دارد منتها یک بعلاوه همه اینها باید داشته باشند. یک رجل حالا به معنای ریاست جمهوری نه، ولی یک رجلک سیاسی یک رجل نصفه و نیمه هم اگر باشد باید بتواند که مسائل مختلف کشور را متوجه شود سیاست خارجی را متوجه شود. چون کسی که می‌رود در مجلس با یک رأی اش بعضی موقع‌ها قوانین، طرح‌ها و لوایح را به این سمت می‌برد که رد شود یا برود. ما درهمین دوره مجلس با اینکه یک اکثریت منسجم بزرگی را داشته ایم منتها وقتی به تفاوت کارشناسی می‌رسد، چون من هر روز یکی دو صفحه یادداشت دارم الان حدود هزار صفحه یادداشت دارم در مجلس، بعضی از مواقع در رأی گیری‌ها با یک رأی یک لایحه یا طرحی می‌آید اینقدر اهمیت دارد، کسی که می‌رود که با چه پشتوانه‌ای می‌رود، با چه پیشینه‌ای می‌رود، بتواند از عهده این بار سنگین امانت بربیاید. حالا من گروه پزشکی هستم، آن دوست مان مهندسی است، آن یکی دوست مان فرهنگی است، روحانی است، یکی حقوقدان است، تیپ‌های مختلفی کمیسیون‌ها دارند، اما در یک چیز همه مشارکت دارند، آن رأی‌ای که دارد می‌دهد، تعیین کننده است. ما در همین چند ماه گذشته وزیری را داشتیم معرفی شد با اختلاف یک یا دو رأی، رأی نیاورد پیشنهاد دولت بود، کافی است اینقدر تعیین کننده است بعضی از مواقع که روی اینها می‌شود بحث کرد. پس صداوسیما باید بیاید روی این سمت کار کند و غیر از این خصوصیاتی که حضرت آقا بیست سال پیش بیانات شان در دیدار با مردم قزوین من اگر بخوانم سریع و تیتروار، شما این چند شب هم بعضاً پخش کرده اید بعنوان پلی بک یا وله‌هایی که داشته اید، ۲۵/۹/۸۲، این حرف بیست سال پیش آقا الان هم جاری و ساری است و شاید مهمتر هم شده است که این جایگاه متعلق به مردم است، این جایگاه برای مردم است، برای این کشور است، برای این وطن است، فرد برای خودش و اقوام اش و حزب و گروه و قبیله اش نمی‌رود. تا قبل از آن ممکن است یک تعلقاتی داشته باشد وقتی رفت آنجا، جایگاه منافع مردم است، منافع ملی است، امنیت ملی است، سلامت ملی است، پیشرفت و توسعه کشور است، آقا می‌فرمایند؛ افرادی که متدین هستند، مورد اعتماد هستند، انقلابی هستند، دارای روحیه و نشاط و امید و قوت و روحیه انقلابی است، دنبال بن بست شکنی هستند، یک آدمی که بی انگیزه است و دنبال مسائل دیگر است این به چه درد نمایندگی مردم می‌خورد و از حاصل آن چه درمی آید سر آن بزنگاه، خصوصاً سر بزنگاه ها. ما یک موردی داریم که این هم باز مزاح جلسه تان از این خشکی دربیاید، چون از ابتدا تا آخر جلسه آدم را نگاه می‌کنید آدم یک مقدار می‌شود متکلم وحده.
سؤال: ما منتظر ویرگول می‌مانیم آقای دکتر. وقتی آن ویرگول را مخاطب…
روح الامینی: ما در این مجلس خب بار اول مان است ما چهل پنجاه سال است که در سیاست هستیم از ۱۴ سالگی، ولی بار اول مان است و مجلس اولی حساب می‌شویم اگر کسی اعتراض نکند، در بحث قیر برای آسفالت جاده‌های روستایی و مراکز فرهنگی و مراکز دیگر، چند بار در مجلس بحث‌های جدی برگرفته در حد لالیگا، ولی می‌بینید وقتی که به رأی گیری می‌رسد ۱۸۰ یا ۱۹۰ یا ۷۰ یا ۸۰، نزدیک به هشتاد و خورده‌ای درصد، یعنی قشنگ یک اجماعی، فقط آنجا بعضی از مواقع یک روح الامین است می‌گوید که آقا شهادت می‌دهیم به وحدانیت خدا، شهادت می‌دهیم به اصول دین و اینها، قیر خیلی مهم است و من هم روستازاده هستم و من هم یک نطقی من داشته ام، جرأت نمی‌کنید اصلاً مخالفت کنید، گفتم آقا این قیر را یکبار تصویب کنید برود دو سه بار هر دفعه هی می‌آوریم و اینها مسائل مهمتر از قیر در زندگی مردم است، مثل سفره، مثل اقتصاد، مثل مسکن و مثل چیز‌های دیگر، حالا این مزاح را داشته باشید، در مجلس همه مسائل مثل قیر نیست که یک اجماعی روی آن حاصل شود، بسیاری از مسائل کارشناسی، با دقت، اختلاف چند رأی، یا می‌آورد یا نمی‌آورد یا مسئولیت دارد. پس بن بست شکنی باشد، روحیه داشته باشد، نشاط و امید داشته باشد، بشکافد، پیش برود، خدوم باشد، امتحان داده باشد، باکفایت باشد، برنامه دار باشد، خوشنام باشد، جوانگرا باشد، اعتماد به جوانان کند، در واقع یک مجلس مردمی دارای برنامه، کارنامه افراد داشته باشند که بروند آنجا بن بست شکنی کنند. یک مجلس توجیح گر وضع موجود نباشد، یک مجلس وکیل الدوله‌ها خدایی ناکرده زبانم لال نباشد، یک مجلس تضعیف گر نظام هم نباشد، یک مجلس متحجر نباشد، یعنی این اثبات‌هایی که من عرض کردم در خصوصیات نمایندگی از ملاحظات حضرت آقا، یک نفعی یار هم دارد که وقتی مجلس بانشاط، به روز و صاحب فن باشد این نه سمت تحجر برود و نه به سمت توجیح وضع موجود برود، بن بست شکنی کند.
سؤال: شما یک اشاره کردید به اینکه بحث در مجلس بحث تخصصی است یک اشاره دیگری کردید که باید بالاخره سیاست را بفهمند. شما بیشتر مجلس را نهاد سیاسی می‌دانید یا یک نهاد تخصصی؟
روح الامینی: هر دو است دو روی یک سکه است. ببینید قانون راهبردی که ما تصویب کرده ایم در اوایل این مجلس و بسیار کمک کرد به کشور و این روزها، آنهایی که صبر و حوصله نداشتند، ما را ملامت می‌کردند، ولی آثار آن را این روزها می‌بینید، همین یکی دو روز دارد نشانه هایش ظاهر می‌شود که شما بدون اینکه واداده شوید، بدون اینکه امتیاز بدهید با مقاومتی که مردم و ملت کردند به پشتوانه آن قانون راهبردی که تکلیف همه را مشخص کرد، ما دارد پول هایمان آزاد می‌شود، زندانیان ما آزاد می‌شوند، بدون اینکه بده بستونه ذلیلانه یا از موضع غیرعزت داشته باشیم و آن قانون بود که گفت غنی سازی ۶۰ درصد مجاز است تا این شرایط نباشد نباید بروید جلو، این ایستادگی را که دیدند دوستان دیگر در راه مقاومت و منطقه و مسائل همه اینها دست به دست هم داد آرام آرام دارند تن می‌دهند به خواسته ها. چند بار بازی درآوردند این مراحل قرار بوده است که مدت‌ها پیش طی شود، ولی الان از ظهر دارد خبرهایش دقیق‌تر می‌آید که این پول واریز شد، این پول تبدیل شد، افراد آماده انتقال هستند، تا انتقال هم صورت نگیرد، تا شرایط ما محقق نشود، قسمت بعد. اینها برای قانون راهبردی مجلس است که باید سیاست ورزان ما در مجلس و نمایندگان به او رأی می‌دادند پای آن می‌ایستادند ودولتمردان ما استقامت می‌کردند که هر دو با هم حاصل شد که میوه اش را الان می‌بینید.
سؤال: برویم سراغ یکسری شاخص‌ها درباره نمایندگی و نظر شما را من بپرسم؟
روح الامینی: شاخص را که من از لسان حضرت آقا عرض کردم، منتها سرجمع آن این است من یک مقدار می‌خواهم بروم با شما در این جلسه هی تکرار خواهم کرد، شما ممکن است ملال آور بشود برای شما، ولی برای من مهم است که ما دنبال مجلس توجیح گر نیستیم، مجلسی که ذهن اش بسته باشد، متحجر باشد، دچار جمود باشد و همان راههای طی شده‌ای که ممکن است مشکلات و مسائل ما را حل نکرده است برود. از طرفی دنبال مجلس تضعیف گر نیستیم، بگوییم من یکی دولت یکی یعنی مجلسی که دچار خودمحوری و خودخواهی شود، اصلاً کاری به واقعیت‌ها نداشته باشیم یعنی ما یک جوری آرمان‌ها و واقعیت را به هم نزدیک کنیم. کلان اینچنین مجلسی با چنان نمایندگانی که عرض کردم حاصل می‌شود که دو روی سکه سیاست ورزی، شناخت مشکلات مردم، بروز بودن، پیشرو بودن، نگاه به آینده داشتن، خلاصه اش را حضرت آقا خردادماه برای چندمین بار در گام دوم من امروز آورده ام، یکی از خلأ‌های این جلسات شما این است که ما مجلسی را داریم دوازدهم می‌خواهیم رقم بزنیم که در گام دوم انقلاب است. در گام دوم چهل سال گذشته تقدیس شده است، تحلیل شده است، عزت داده شده است، اما به آن اکتفا نشده است، برای گام دوم هفت شاخص حضرت آقا داده اند، آیا این بحث‌های ما مجلس آتی و مجالس بعدی که در سی چهل سال آینده خواهد بود، کدامیک از اینها را محقق خواهد کرد که ما بحث می‌کنیم. مجلس گام دومی آیا باید به اسم باشد، به شعار باشد یا اینها را محقق کند، که حالا با هم یک فرصتی بدهید مرور خواهیم کرد. چنان مجلسی که گام دومی باشد، چنان مجلسی که ایمان و امید را تقویت کند، چنان مجلسی که در سر سفره مردم کار کارشناسی اثر بروز و ظهور داشته باشد نه در حال و هوای منطقه ای، قومی، حال و هوای باندی و اینها را داشته باشد. یعنی من می‌خواهم بگویم شما یک سطح بروید بالاتر از افراد، یک سطح بالاتر از حوزه‌های انتخابیه، یک سطح بالاتر از اینکه چگونه انتخاب می‌شوند، گروه‌های سیاسی چگونه، حاصل آن برای مردم یک بنده خدایی از این سیاسیون که الان عصا به دست و دیگر خمیده هم شده است، خیلی هم با ما نسبتی ندارد، یک حرف خوبی می‌زد..
سؤال: این عصا به دست تان معنی خاصی که نداشت؟
روح الامینی: نه سن اش گذشته است ۸۰ یا ۹۰ ساله است ما هم به آنجا می‌رسیم. یک جمله خوبی داشت می‌گفت قورمه سبزی با غین است یا با قاف است، با چه چیزی است آقا، با گوشت است. مردم هی شما بگو حالا این آقای جلوداریان هم نمی‌شودکلمه خارجی به کار برد، مردم در این الفاظ و ادعا‌ها و اینها دیگر نمی‌مانند مردم ما مردم رشیدی هستند روشن هستند چهار سال هشت سال به یک عده وقت می‌دهند و بعد خوب برانداز می‌کنند دو دوتا چهارتا حاصل اش را جمع می‌کنند این حاصل اگر سر سفره اقتصاد، معیشت، فرهنگ، اجتماع، آسیب‌های اجتماعی، تمام وظایفی که ما در حکمرانی داریم، دولت و مجلس، سهم مجلس اش را نگاه می‌کنند. اگر دفعه قبل اشتباه کرده باشند اشتباه شان را جبران می‌کنند اگر باید به یک عده دیگری میدان بدهند میدان باز است. بحمدالله کثرت داوطلب هم است یعنی شما هر تعدادی پشیمان شوند، بعداً ببینند این بار بعهده شان نیست یا یک عده صلاحیت شان را تشخیص ندهند، به هر علتی…
سؤال: تا امروز ۳۵ هزار نفر ثبت نام کرده اند.
روح الامینی: احتمالاً یکی از آنها من بوده ام. البته نمی‌دانم چرا محرمانه است یعنی بحث شخصی نیست من از گروه‌ها همین جا دعوت می‌کنم، از گروه‌ها داوطلبانه آقای هاشمی که اینجا بودند، کارگزاران بگویند افراد شاخص شان چه کسی ثبت نام کرده است، خودشان بگویند، چون دیگران نگویند محرمانه است دیگر. ما گروه مان می‌گوید شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب که ما هم راستای با آنها هستیم افراد شاخص مان را بگوییم. آقای اعتدال توسعه بگوید، آقای حزب مؤتلفه بگوید، آقای جامعه اسلامی مهندسین بگوید و بقیه‌ای که شما دارید خانه کارگر فردا می‌آید پس فردا می‌آید، چرا داوطلبانه الان اعلام نمی‌کنند، یعنی واقعاً تنوع سبد انتخابات مردم را به رخ بکشیم که هیچ کسی در این سبد انتخاب بی گزینه نیست و چرا ما همه اش دنبال اسم‌های تکراری، افراد تکراری و … و اینها باشیم.
سؤال: آقای جلوداریان.
روح الامینی: بله، بازه سنی را دیشب بخشی اش را گزارش دادند، گزارش‌های خوبی دارد از پیش ثبت نام می‌دهد، سن امثال من تازه ما مجلس اولی بوده ایم، یک دور بیشتر مزه نکرده ایم مجلس را، ۵ درصد ثبت نامی‌ها بالای ۶۰ سال هستند. بحمدالله ۳۹ درصد از سی تا چهل سال بود، چهل تا پنجاه اگر اشتباه نکنم، یک سوم یک سوم بود. درصد بالایی اش نیرو‌های تازه میدان گذاشته چهل و پنجاه، آیا این همه گروه‌های سیاسی مدعی هستند، این همه ما خودمان و دوستان مان مدعی هستیم نتوانسته ایم چند تا کادر کنار خودمان پرورش دهیم، گام نسل سومی، نسل چهارمی که بالاخره سن اش بتواند بگنجد در این و ورزیده باشد. این بحث سن را هم من از آن عبور می‌کنم، سن تقریبی که خوب نیست، ولی سن رشد سیاسی در ۳۵، ۴۰، ۵۰، الان ۵۰ یا ۶۰ درصد کسانی که ثبت نام کرده اند، ایا این تنوع نباید استقبال کرد اینها را معرفی کرد حالا چه موفق شوند و چه موفق نشوند.
سؤال: جوان گرایی را خوب می‌دانید شما؟
روح الامینی: جوان گرایی یک واجب طبیعی تدریجی است بنای خلقت است خدا رحمت کند حضرت آیت الله راستی کاشانی، ما مشق سیاست در طوفان‌های ۶۰ و ۷۰ خدمت ایشان بودیم بعنوان نماینده رهبری در تشکیلاتی که بود و کنترل می‌کردیم عقایدمان را، ارائه می‌دادیم، عرضه می‌کردیم، و بدون راهنمایی روحانیت و بدون هماهنگی با نماینده ما و فرامین امام و رهبری تا الان بنای ما نبوده است برویم. می‌فرمودند امور عالم تدریجی است، یک شبه یک سیب را شما از درخت نمی‌کَنید، این سیب می‌آید شکوفه دارد، بعد یک هسته اولیه دارد تا آخر آن از درخت می‌افتد. حالا بعضی‌ها در عالم سیاست می‌گذارند آن آخر دامن شان، مثال حضرت آقا است نمی‌گوییم مصداق آن چه کسی بوده است، در ریاست جمهوری‌ها و در دوران انتخابات می‌فرمودند که بعضی دنبال این هستند که این سیب رسیده مسئولیت خودش، چون می‌دانید بعد از یک مدت می‌افتد اصلاً تحمل ندارد که روی درخت باشد رسیده که شود، این دامن شان را می‌گیرند که این سیب بیفتد در دامن شان. باید کار کرد آن درخت را آب و غذا و حراست کرد تا آن سیب بعمل بیاید و قابل خوردن باشد. اگر شما یک سیب کال را کندید، آن سیب قابل خوردن است، خیر، مشکل ایجاد نمی‌کند، می‌کند، به درخت حاصل آن درخت صدمه نمی‌زند، میوه سیاست که در بالاترین سطوح حکمرانی اش نمایندگی و وزارت و مسئولیت و اینها است، باید موقعی باشد که این پختگی و رسیدگی باشد. حالا این در تقویم سنی یک نفر مثل حضرت آقا در چهل سالگی ریاست جمهوری نصیب شان می‌شود و از عهده آن برمی آیند و یک نفر برنمی آید. سن تقویمی خیلی ملاک نیست، اما نارس اگر باشد خام اگر باشد، یا می‌رود تحت تأثیر قرار می‌گیرد یا خدایی ناکرده در مسیر انتخاب‌های سر بزنگاه انگشت انتخابی انجام می‌دهد که سرنوشت ملت را ممکن است به مسیر دیگری بکشاند. پس من دوباره بحث ام را جمع کنم، مجلسی می‌خواهیم که توجیح گر نباشد وضع موجود آن، دچار تحجر نباشد، ذهن بسته نداشته باشد، شکوفایی داشته باشد، دچار انسداد فکری نباشد، به راههای موجود اکتفا نکند، بن بست شکنی کند، یک مجلس تکمیل اگر بخواهم بگویم، یک مجلسی که رسالت آن رشد است، حل پاسخ معتبر به مسائل و مشکلات کشور و کار کارشناسی عقلانی اش سر سفره مردم، با آزمون و خطا آقای قدسی عزیز، نمی‌شود. بن بست شکنی با صدای بلند فکر کند، بعضی‌ها می‌روند و در پستو سیاست ورزی می‌کنند. مشکل دهه‌های گذشته ما بعضاً این جناح و آن جناح و اینها هم ندارد.
سؤال: منظورتان لابی گری است؟
روح الامینی: ببینید انواع و اقسام آن دیگر. حالا لابی که می‌گویند یک ابزار سیاست مدرن است، ولی در پستو‌ها می‌نشینند برای یک ملتی برای انقلابی تصمیم می‌گیرند. یک مقدار شفاف، ما بعضی از مواقع با این شفافیتی که همه فریاد می‌زدند یک نیمچه مخالفتی می‌گفتیم این اقل است حداقل است الان هم در سامانه رأی‌های همه مان است، یک قدم جلوتر، در راهرو‌های مجلس تصمیم‌ها گرفته می‌شود، نورافکن آنجا باید تابیده شود، در کمیسیون‌های مجلس، نورافکن تابیده شود، در گروه‌های سیاسی، من و این و آن و داداش و داماد و … و خاله و عمه و پسرعم و یک طایفه‌ای من نمی‌خواهم نسبت فامیلی را بگویم فی حدذات مشکل دارد حالا بنای انقلاب از اول اینها ملاک نبوده است الان شما داماد چه کسی هستید مهم نیست، خودتان اینجا هستید، هم پدرخانم تان آدم محترمی است رفیق شفیق ما هم خود شما، اینها یک مقدار کارهای پوپولیستی است من در این شب هم بعضی از مواقع دیده ام و خیلی خوش ام نیامد، سطح سیاست را که ما باید نازل نکنیم، بحث کیف و بحث داماد و بحث‌های دیگر اینها یک سطح بالاتری است که نورافکن بتابد در تصمیم گیری‌ها و دفاع قابل دفاع باشد چرا ما مخفی کنیم مگر ما یک گروه چریکی مخفی دوران طاغوت هستیم، یک انقلاب بالنده، پاینده و شادابی را داریم چه ترسی داریم که تصمیم‌های مان یک مقدار محک بخورد در معرض قضاوت. دیگر بست است که یکسری جریانات قارچ گونه نزدیک به انتخابات، یک تابلو، یک اسم، یک ائتلاف، یک اسم و رسم و پرچمی را و بعد هم حاجی حاجی تا انتخابات بعد. اسم جدید لزوماً رویکرد جدید نیست، ما احتیاج به یک رویکرد نوین داریم. حفظ انقلابی بودن مجلس این مدال افتخاری که آقا به مجلس یازدهم با افتخار این مجلس پیشتاز بوده است در مجالس قبلی اینکه می‌داند ۲۵ سال است حتی این سه سال اخیر، ما هنوز نتوانسته ایم کامل رفع اش کنیم. ولی ما آمده ایم بررسی کرده ایم قبل از افتتاح مجلس، در واقع کالبدشکافی شده است پنج مجلس گذشته، پنج تا چهار تا بیست سال، این سه سال هم هست. طرح‌ها همیشه بیشتر است در مجالس گذشته ما در بیست سال، لایحه کمتر است. درحالی که کاملاً باید برعکس باشد، سیاست این است دولت کار کارشناسی اش قوی‌تر است، احاطه بیشتری دارد، بودجه اش را باید ببیند، لوازم اش را ببیند. لایحه همیشه ارجح بوده است، ولی در تمام این بیست و سه سال گذشته حتی این دوره یکی از کار‌هایی که ما نتوانسته ایم شاید موفق شویم شاید مجلس بعد باید از همان ابتدا یک تدابیر بیشتری برایش دیده شود، چون از آن طرف نمایندگان را نمی‌تواند محروم کند از ارائه طرح، از این طرف شما ۵۰۰ تا ۷۰۰ تا طرح دارید. ما هفته پیش سیصد و سی و سومین جلسه مجلس بود. ۳۳۳ تا ۲۰۰ تا طرح و لایحه را می‌تواند تا آخر دوره ۱۰۰ تا مثلاً، ۳۰۰ تا، ۴۰۰ تا، اگر هر جلسه‌ای چند تا خروجی داشته باشد که اینجوری نیست، بعضی‌ها مفصل است اینها، خب چه کار کنیم آئین نامه را باید عوض کنیم، آئین نامه را از قبل باید بدانیم که عوض کردن آئین نامه مجلس یک کار اجماعی است اجماعی است و کار کارستانی می‌خواهد با دو سوم مثل قانون اساسی است که تغییر آن به این راحتی‌ها نیست. خیلی تلاش کردند دوستان ما کمیسیون آئین نامه این دوره، بعضی از جهات آن درست شد، مثل اصلاح لایحه بودجه، زودتر بیاید بودجه، تفریق زودتر بیاید، خیلی از اینها، ولی هنوز مانده است. این مکانیزم که لوایح را بیشتر کنیم از طرح ها. من تمام این جلساتی که این هفته شما داشتید بدون اغراق هم گوش داده ام، دیده ام بعضی هایش را، متن اش را پیاده شده است خوانده ام، من اینجا آمده ام امروز، با یک تیم کارشناسی رویش ساعت‌ها بحث کردیم، همه آن متن‌های آن دوستان را هم شنیده اند هم خوانده اند و هم محوریابی کرده ایم. همه سؤالات شما را هم من فهرست کرده ام اگر خواستید الان از رو می‌پرسم تا آخر درس. نه اینکه با هم ما اولین بار است خدمت شما می‌رسیم در عمر سیاسی مان، ولی این جلسه به این مهمی را من بدون مطالعه، کاری که هر نماینده‌ای باید بکند، هر کنشگر سیاسی باید بکند. تحلیل محتوا کرده ایم، بحث کرده ایم، چه گفته اند دوستان، چه کفایتی می‌کند، من چه اضافه کنم.
سؤال: یکی از بند‌های سیاست‌های ابلاغی قصه استفاده برابر کاندید‌ها یا نامزد‌های انتخابات، این فرصت برابر در صداوسیما چطور به وجود می‌آید با توجه به اینکه البته شنیده اید من باز هم یادآوری می‌کنم که منظور لزوماً شبکه‌های صداوسیما نیست، ممکن است
روح الامینی: کل ظرفیت صداوسیما، تلویبیون، شکبه‌های مجازی، استانی که توضیح داده اید شب‌های قبل. ببینید من سیاست‌های کلی را متن اش را پرینت گرفته ام اینجا همه اش هست. کاشکی جلسات جدا روی همین تحلیل محتوا این سیاست‌ها این ۱۸ بند داشته باشید یعنی شما در دور بعدی نگوییم باز آقای جلوداریان راند بعدی همین دوستان یا دوستان دیگری را زیاد هم هستند، روی اینها بیایید بحث کنید کدام اجرا شده کدام و صداوسیما بسیار می‌تواند در مدرسه سیاست ورزی رو به انتخابات فصل‌های مختلف را تبرق بزند. خیلی خلاصه اینجا را جواب می‌دهم خدمت شما، ظرفیت مجازی که الان به وجود آمده است و بعضی‌ها تا چند ده هزار چند صد هزار پیرو و دنبال گر دارند، شاید رقابت اش برای شما سخت است، ولی همچنان بوق ملی غلبه دارد در کشور راحت‌تر است می‌نشینند یا گوش می‌دهند موقع رانندگی و اینها. نکته‌ای که مانده است شما اینها را برای افراد باید تک به تک عادلانه برخورد کنید در شهر کوچک اشکالی ندارد رادیو استانی و یا صداوسیما استانی یا از آنها در یک چارچوبی با مشخصاتی برنامه می‌گیرید و پخش می‌کنید. کمااینکه از نامزد‌های ریاست جمهوری، من همه اش فکر می‌کنم یا آقای حداد عادل اینجا است یا آقای جلوداریان جلوی من است، در نامزد‌های ریاست جمهوری شما از آنها برنامه خودشان می‌سازند پخش می‌کنید، یک بازنگری هم می‌کنید، این کار قابل انجام است برای همه در آن ظرفیت استانی و شهرستانی. در جا‌های کلان شهر‌ها می‌توانید یک قاعده جدا بگذارید ۱۸ تا کلان شهر بزرگ، کرج، تهران، مشهد، اصفهان، تبریز و بقیه و شیراز خودمان، اصفهان خود ما، اهواز که به جریان‌ها و فهرست ها، به هر حال طناب صبحی شدن تا نزدیک به اجرا رفت در این قانون به هر دلیلی برای اینکه این قانون زودتر انجام شود فعلاً از تهران گذشتیم، ولی شورای نگهبان مانعی نداشت این رأی مجلس بود که می‌خواست چند کلان شهر اضافه کند احتمالاً ممکن است در ادامه همین مجلس یا مجلس آتی هم بشود. ولی شما فرض کنید یک شبهه تناسبی را طراحی کنید و وقت را بدهید به جریان ها، صداوسیما هیچ محزوری ندارد در این برابری. آنجایی که برای افراد است به تناسب افراد، آنجایی که برنامه ساخته شده تحویل می‌گیرد، تحویل بگیرد، آنجایی که فضای مجازی اش را دراختیار می‌گذارد، همینجور، در کلان شهر‌ها هم به جریانات بدهید عادلانه.
سؤال: آقای دکتر شما قائل هستید که کسی وارد مجلس می‌شود این یک ارزش است که طعم فقر را چشیده باشد یا خیر؟
روح الامینی: بعنوان یک بچه نجار قبل از انقلاب، یک دانشجویی که از قبل از انقلاب وارد تهران شد، کنار جوب‌های کوچه پس کوچه‌های غیرآسفالت آبادان، محله ما آخر آسفالت بود یعنی آسفالت آنجا تمام می‌شد و خاک و خل بود بقیه اش.
سؤال: آن زمان همه جا آسفالت نبوده است.
روح الامینی: آنجا آخرش بوده است. در حد یک بچه کارگر عادی، تست می‌زدیم، برای آزمون و انتخاب اول ما هم در تهران قبول شدیم قبلاً هیچکدام از این سهمیه و اینها هم آن موقع نبود که بعضی هایش افتخار است و بعضی هایش خیلی لزومی ندارد این طعم را چشیده ایم. در دوره دانشجویی ماه اولی که ما زندگی می‌کردیم…
سؤال: سؤال من این است آیا ارزش هست یا خیر؟
روح الامینی: عرض می‌کنم، من و خانم بنده با شهریه دانشجویی دو نفر دانشجو بودیم دو تا ۳۵۰ تومان ۷۰۰ تومان زندگی را شروع کردیم ماه اول ۸۰۰ تومان هم اجاره می‌دادیم. خانواده یک مقدار کمک کرد، بعد برق کشی کرده ایم، لوله کشی گاز کرده ایم، کار کرده ایم، درس هم خوانده ایم تا الانی که آمده ایم و بچه‌های مان هم تقریباً خانواده همین است یعنی خانواده خانواده، من وقتی می‌روم در مجلس می‌نشینم لایحه یا طرح می‌بینم، وقتی به حوزه انتخابیه یا شهروندان به ما مراجعه می‌کنند و من نمی‌توانم باز کنم بسیاری از این مراجعات روزمره مردم را که به دفاتر ما یا تلفن یا پیامک یا فضای مجازی، ۲۴ ساعت تلفن ما درگیر است خاموش نمی‌شود حتی شب که می‌خواهیم بخوابیم و روز بعد باید اینها را مرور کرد، خانه من بغل دانشگاه تهران است وسط شهر است ۲۰ سال است قبل از مجلس. زیر دانشگاهی و دانشجویی و معلمی و آنها تغییر ندارد. این خیلی فرق می‌کند مراجعه اش با من وقتی هم ترازی من را با خودش می‌بیند تا یک کسی که بالای شهر نشین باشد و فاصله داشته باشد از آنها. حتماً و این توصیه حضرت امام است در وصیت نامه شان، توصیه حضرت امام است در سالهای رهبری شان آقا که کسی طعم فقر را نچشیده باشد نمی‌تواند از عهده بربیاید. ممکن است استثناء‌هایی باشد بالاخره در دربار فرعون هم یک کسی پیدا می‌شود مسیر جدا، ولی پیامبران نوع اند چوپان بودند اهل کار بودند اهل طبقات سفره‌های مردم که بتواند در سیاستگذاری یک عده خاصی را نبرد، بتواند در مسیر سیاست ورزی آلوده نشود، در مسیر سیاست ورزی طعمه نشود، در مسیر سیاست سادگی نکند و باند‌های هشت سر اژدها، هفت سر اژدها هر کدام از یک راهی دورش نزنند. تسویل برای او ایجاد نکنند، جلوه ندهند بعضی از مطالب را، خیلی مهم است.
سؤال: زندگی اشرافی نداشتن ارزش و شاخص است؟
روح الامینی: وظیفه است. نهج البلاغه حضرت امیرالمؤمین علی (ع) می‌فرمایند؛ توصیه به حاکمان، یک موقع است کسی حاکم نیست ادعای حکومت ندارد دولت و مجلس و اینها یا نهاد‌ها مسئولیتی را ندارد این آزاد است برود خیلی هم خوب است تولید کند کشاورزی کند تجارت کند از راه مشروع اش، ولی حاکمان توصیه شده است خودشان را از عفو مأمومین به پایین‌ترین لایه‌ها داشته باشند. شما حکایت‌هایی که از زندگی حضرت آقا است و فرزندان ایشان، نقل شده است فرزند ایشان از مدرسه آمده است رفته اند سر سفره‌ای که با علما حضرت آقا داشتند، ایشان توصیه می‌کنند ناهار شما در منزل است، یعنی حتی از آن غذای رسمی دفتری ابا داشتند. شما آثاری از فرزندان حضرت آقا این طرف آن طرف پیدا کنید که خیلی‌ها این بحث آقازادگی بحث سوءاستفاده از این یعنی آقازاده‌تر از فرزندان حضرت آقا نداریم، ولی می‌بینید من خودم به چشم خودم دیده ام در بعضی از مراسمات انتظاری هم نداشته ایم آنها بیایند، سرزده، با پراید آمده است. اصلاً کسی ممکن است باورش نشود، این خیلی فرق می‌کند تا زندگی اشراف که آلاف و اولوف و اینها و متأسفانه بگوییم که ما در دهه‌هایی در دولت‌های گذشته که الان بعضی‌ها ادعاهایشان سر به آسمان می‌زند در دعوا‌ها یک حاکمانی داشته ایم حکومت گرانی داشته ایم چه در دولت و چه در مجلس که اینها در خودشان و خانواده هایشان در دوران مسئولیت شان و بعد از آن رعایت نکردند و اینجا قوه قضائیه خیلی جدی‌تر هر دوره باید به حساب همه مان رسیدگی شود و اعلام کند.
سؤال: اینکه نماینده دست و دل اش در برابر دشمن نلرزد شاخص است؟
روح الامینی: بله تاریخ را بخوانیم نسلی که ما بودیم خیلی مطالعه می‌کردیم، سیر مطالعاتی داشتیم، کتاب می‌خواندیم، گفتگو می‌کردیم، بحث می‌کردیم، ما از یک شهرستانی مثل آبادان می‌رفتیم امیدیه چند ساعت آن طرف‌تر با شهید دقایقی فرمانده لشگر بدر که آن موقع یک دانشجوی دانشگاه بود کتاب می‌گرفتیم، بحث و گفتگو می‌کردیم، مطالب می‌گرفتیم و… اینقدر تلاش و کوشش داشتیم برای ازدیاد بصیرت و آگاهی. خب تاریخ قجر را بخوانید، تاریخ مشروطه را بخوانید، پهلوی اول و دوم را بخوانید، مجالسی که هستند. متأسفانه دستگاه فرهنگی هنری ما کمتر اینها را حالا هست کارهای، ولی کارهای فاخر کمتر است که نشان بدهد فرق وابستگی و استقلال را. مدرس کجا و آنهایی که از فرق سر تا نوک پا می‌خواستند فرهنگی شوند و دلدادگان و وابستگان به روس و انگلیس و آلمان و غربی‌ها در آن دورانی که سفارتخانه‌ها در این کشور ما حکومت می‌کردند. ظاهری بود از حکومت قجر و حکومت پهلوی. کار‌هایی شده است، ولی عمق و لایه‌های زیاد. بسیاری از اینها ریشه در وکیل الدوله‌ها و عوامل وابسته شان به سفارتخانه‌ها بوده است که در مجالس وابسته بوده است.
سؤال: اینکه کسی وامدار گروه‌های سیاسی و ثروتمندان نباشد شاخص است؟
روح الامینی: عرض کردم پاسخ قبلی.
سؤال: فسادستیزی؟
روح الامینی: نمی‌تواند شما تبعیض و تفاوت را که نوعی ظلم است و ظلم آشکاری است و یکی از بدترین ظلم‌ها است را ببینید و ساکت باشید.
سؤال: ما این سؤال‌ها را که به قول شما تکراری هم هست می‌پرسیم، چرا می‌پرسیم، می‌خواهیم بگوییم که شما اگر فهرست نمایندگی را بعداً قرار است معرفی کنید.
روح الامینی: حتماً با این شاخص‌ها بعداً بیایید ما را سؤال کنید. بگویید آقا این کسی که معرفی کردید به این دلیل نه شما شما که جرأت نمی‌کنید، ولی گروه‌های آزاده عدالت خواه و حر در جریانات سیاسی گام دومی‌های انقلاب بیایند سؤال کنند البته از روی ادب از روی متانت از روی آگاهی من فرق می‌گذارم بین یک فرد عمار با بصیرت با یک آدم فحاش بددهن که دنبال خودخواهی گروهی خود است خیلی فرق می‌کند اینها بعضی مواقع ها. ولی شهدا و ایثارگران حق بزرگی به ما دارند من اگر این را رعایت نکنم ظلم است، خدمت به مردم و آرمان‌های انقلاب وظیفه است، اگر رعایت نکنم ظلم است، منافع ملی، حفظ و ارتقای منافع ملی با تفسیر امامین انقلاب، نه چارچوب کوچک و حقیر منافع مکتب حاج قاسم در یک کلام خیلی فرق می‌کند با مدعیانی که است رسمیت سلیقه‌های متفاوت درون نظام، اگر این کار را نکنیم ظلم است، انحصار یک سلیقه بودن، رضایت خداوند و رفاه اجتماعی، اینها دو روی سکه است، عقده گشایی‌های تکراری چهل دهه گذشته بست است دیگر بسیاری از مسائل را ما داریم تکرار می‌کنیم بست است دیگر مردم من و شما و همه ما را در یک مجموعه جمهوری اسلامی در یک کشتی می‌دادند، دولت، مجلس، این گروه، آن گروه، هی دست به دست می‌شود. ما بعضاً رگه‌هایی از عقده گشایی در سیاست ورزی می‌بینیم. اینها بست است دیگر. جوان‌ها را لقلقه زبان را اسم می‌آوریم، اما اینکه بیاید در این عرص وارد شود میدان بدهیم الحمدالله ۵ درصد بیشتر نیستیم الان ثبت نامی‌ها کاشکی کمتر می‌شدیم و آنها بیشتر هستند. حالا نه فقط به صرف سن، ولی این میدان باز است ما در مجلس یازدهم نوآوری که داشت شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب در بخش جوانان و بخش زنان راه باز کرد بحمدالله بسیاری از آنها موفق بودند. من نمی‌گویم در مجلس تعبیر حضرت آقا بود که بعضی از افراد یا بعضی از حرکات سرجمع آن یک مجلسی که جوان‌تر بوده است و بانشاط‌تر بوده است. غیرت علمی و اقتدار ملی، دستاورد‌های نظام است. مطالبات حضرت آقا است .
سؤال: الان اینها را بعنوان دنباله شاخص‌ها دارید می‌گویید؟
روح الامینی: دنباله شاخص‌ها است
سؤال: آخه اینها که خیلی ناملموس‌تر است نسبت به آن چیز‌هایی که من از شما …
روح الامینی: چرا اگر ما به سمت وابستگی برویم و اقتدارمان را در نانو، بیو و هسته‌ای و تمام دستاورد‌های مان را از دست بدهیم مجلسی بیاید که اینها را نفهمد مجلسی بیاید که اینها رد شود خطری که الان در مهاجرت نخبگان و پزشکان وجود دارد در واقع نشانه‌های خطر دارد ظاهر می‌شود این در کجاست در قواعدی است که من دولت من مجلس در طرح‌ها و لوایح می‌نویسیم در برنامه هفتم که الان در دست داریم که آیا نخبگان علمی را متخصصان را این ریشه قدرت علمی را تقویت می‌کنیم توسعه می‌دهیم یا تضعیف اش می‌کنیم این ظلم است یکی از بزرگ‌ترین دستاورد‌های چهل ساله ما بلاشک در حوزه پزشکی بهداشت و درمان است می‌توانم برای شما ساعت‌ها بحث کنم می‌روید برنامه‌های دیگر، در حوزه‌های فناوری، اپتیک، هوافضا، نرم افزار، خیلی از حوزه‌ها به حوزه‌های تخصصی کشاورزی صنعتی و اینها بعضی هایش در معرض خطر قرار می‌گیرد اگر من دنبال عقده گشایی باشم، دنبال خودفریبی باشد، دنبال تحجر باشم. بست است، ما بعضی از موقع‌ها با بعضی از دوستان مان باید کلی کلنجار برویم روی واضحات کار که آقا این مصوبه، این ماده، این تبصره، این بند لایحه که بسیاری اش در برنامه هفتم خوب دیده شده است، من تشکر و تقدیر می‌کنم از کمیسیون تلفیق تا اینجا. ولی ما در بودجه‌های سنواتی این چند سال خب مجلس اولی هستیم اصلاً خلاف توقع می‌شود. در بعضی بدیعیات باید بجنگید که این مابه ازاء و سرجمع آن توقف علمی است ما به ازاء و سرجمع اش فرار دادن نخبگان است. ما به ازاء درجا زدن است. یعنی اگر این بصیرت نباشد آن تحجر حاکم باشد و یا افراد عبد و عبید آن گروه و فکر و اینها و دچار جمود باشند این بست است دیگر. الان دانشگاه‌های ما مسئله دارد، جوامع نخبگانی ما حرف دارند، اینها باید شنیده شود باید منتقل شود. اگر نمایندگانی که انتخاب می‌کنیم با اینها آشنایی نداشته باشد، برای اینها برنامه نداشته باشد، کارنامه برای اینها نداشته باشد، خب اوضاع بد می‌شود، متوقف می‌شویم. ما الان در یک حالت خطری هستیم، وزارت علوم و وزارت بهداشت مرتب در جلسات نظارتی مجلس دارند احضار می‌شوند صحبت می‌کنند که ما این دستاوردهایمان را نه تنها حفظ کنیم باید شتابان ادامه دهیم. نماینده‌ای که مشاوران جوان و نخبه در تیم و گروه اش نباشد در این گروهی که اطراف اش هستند مشاور و افراد یک تعدادی را به کار می‌گیرند بعضی‌ها هفت هشت ده تا دارند شهر‌های مختلف، اینها اگر وصل نباشند به بدنه جوان، به بدنه نخبگی، به بدنه دانشگاهی، به بدنه تخصصی هر کدام در رشته اش، اگر کشاورزی است کشاورزی، اگر در حقوق است حقوق و شادات و زنده به روز و به روز نباشد آن نماینده تصمیماتی که می‌گیرد به نفع این غیرت علمی و اقتدار علمی است که ما وارث این بیست سی ساله مطالبات پیگیر و مستمر حضرت آقا هستیم و به نعمت جوانانی که داشتیم در نطنز در هسته‌ای در موشکی در اپتیک در خیلی فضا‌های دیگر نانو و بیو که می‌توانم مثال بزنم و اینها سرجمع اش نگاه تمدن سازی و گام دوم شعار نیست این باید روی زمین بنشیند این باید عمل شود عمل در این طرح‌ها و لوایح است در برنامه هفتم است در بودجه سالانه است در آن تصمیمی است که شما اداری استخدامی می‌گیرید. این مجلس، حالا بحث مجلس را شما یک سؤالی دارید این مجلس یا مجالس دیگر کدام، هیچ مجلسی بدتر از مجلس ششم در این یازده تا نداشته ایم، اما همین مجلس بسیاری از خود نمایندگان و دیگران ما داریم کم کاری می‌کنیم صداوسیما دارد کم کاری می‌کند در دستاوردهایش. حضرت آقا با بصیرت در دیدار و بااطلاع و با دقت بسیاری اش را اینها را بازپخش کنید شما که بحث رتبه بندی معلمان، بحث لایحه جوانی جمعیت، بسیاری از گره‌ها و مشکلاتی که یک دور دو دور سه دور در مجالس و دولت‌ها کاری به این ندارد ما در این مجلس یکسال همراه با دولت قبل بوده ایم دو سال است با این دولت هستیم چه آن دولت چه این دو سال بسیاری از گره‌های هفت هشت ساله زمین مانده است. سابقه طرح‌ها و لوایح را نگاه کنید، مثل لایحه راهبردی، مثل جوانی جمعیت، مثل قضیه رتبه بندی معلمان، مثل لوایحی که در رابطه با مسکن است، خودرو است و خیلی چیز‌های دیگر. بعضی هایش معضل‌های یکی دو دوره یا چند دوره دولت‌ها بوده است دارد یکی یکی پشت سرهم حل می‌شود. آیا اینها تمام شده است، خیر هنوز هست. یعنی حل المسائل صد مشکل اصلی کشور را بگذارید بیست مشکل اول، ده یا پنج تا مشکل اول مثل آب، مثل برق، مثل انرژی و بقیه مثل اصلاح ساختار بودجه، چند بار تکرار کردند حضرت آقا وارد شده است این مجلس. اصلاح ساختار برنامه، اصلاح نظام بودجه ریزی و و و اینها و این کارهای بزرگ آدم‌های بزرگ، نترس، شجاع، بصیر، با ذهن باز نه بسته، رفیق گرا، باندباز، نه، مردم گرا می‌خواهد ما یک مجلس مردمی در ادامه این مجلس انقلابی، یک مجلس انقلابی مردمی با رویکرد نوین می‌خواهیم. در این مجلس بخشی اش حاصل شده است. آقا کافی است ما باید توقف بزنیم درجا بزنیم دستاوردهایمان را رها کنیم، ما باید به سمت تمدن سازی گام دوم برویم. پس کسانی که انتخاب می‌شوند من دوباره فراخوان می‌زنم از خودمان شروع می‌کنم به شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب می‌گویم، به گروه‌های دیگر می‌گویم به رقبای مان در سلیقه‌های مختلف می‌گویم با جرأت بیایند میدان بگویند این افراد را با این توانمندی‌های شاخص ما فرستاده ایم در میدان با رضایت خودشان یعنی یک خوداظهاری کنند از همین الان. فردا که تمام می‌شود، هر کسی هم مانده است امشب تا فردا برود ثبت نام کند، تردید نکند، تکلیف انجام می‌دهد وظیفه اش را انجام می‌دهد، ما این آبرو را برای کجا آورده ایم، مگر چقدر از سن نوعی هر کسی مانده است، این آبرو را برای کجا آورده است ما وارث کسانی هستیم که در دفاع مقدس، در انقلاب، در مقاومت به این کشور عزت داده اند آبرو داده اند رویمان نمی‌شود در رویمان نگاه کند. من خجالت می‌کشم از بسیاری از این خانواده‌های شهدا، رزمندگان، مقاومت که ما تو روی آنها نگاه کنیم و بگوییم ما برنامه نداریم، ما بی خیال هستیم، ما کارنامه نداریم، ما همت نداریم، ما بریده ایم؛ و پرهیز از اطرافیان و مشاوران خناس، حکمرانی بر پایه عقلانیت معنویت و عدالت در تمام طول انقلاب حتی دوران دفاع و مقاومت بدون شعار تبلیغی.
