سپهر ستاری: روز شنبه بود که حسین قربانزاده، رئیس سازمان خصوصیسازی در صفحه شخصی خود اعلام کرد که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس خریداری ندارند. پیش از این سازمان خصوصیسازی قصد داشت ۵۱ درصد از سهام این دو باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کند اما به نظر میرسد این حرکت حداقل در این مرحله با شکست مواجه شده است. شکستی که البته با توجه به شرایط دو باشگاه و قیمتگذاری انجام شده قابل پیشبینی به نظر میرسید.
استقلال همین حالا در پرونده شکایت آندرا استراماچونی باید مبلغی در حدود ۱۰۰ میلیارد تومان پرداخت کند و پرسپولیس هم مشکلات مالی خودش را دارد. از طرفی هنوز موانع بسیاری برای درآمدزایی دو باشگاه وجود دارد که هنوز رفع نشده و باعث دلسردی سرمایهگذاران احتمالی خواهد شد. امیررضا واعظ آشتیانی، مدیرعامل سابق استقلال در گفت و گو با روزگار پرس در خصوص ایرادهای روند واگذاری استقلال و پرسپولیس صحبت کرده که در ادامه میخوانید:
آقای قربانزاده اعلام کردند دو باشگاه مشتری نداشتند و انگار بحث خصوصیسازی فعلا به مشکل خورده. شاید قیمتی هم که روی دو باشگاه گذاشتند با توجه به شرایط فعلی آنها خیلی منطقی نبود.
این نشان میدهد آقایان کمترین اطلاعی از واگذاری دو باشگاه نداشتند. ضمن اینکه به باشگاه ورزشی مثل یک کارخانه تولیدی یا شرکت خدماتی نگاه کردند. ما از روز اول هم گفتیم اولویت بین واگذاری و برطرف کردن ایرادات AFC کدام است. آیا اولویت این است که شروع به سهامفروشی کنید و وقت را بکشید و از دست بدهید؟ اتفاقی که باعث میشود دو باشگاه در دوره بعدی هم نتوانند در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشته باشند. AFC گفته بود این دو باشگاه نباید مجمع مشترک داشته باشند و دولت نمیتواند برای هر دو باشگاه مجمع داشته باشد. خب شما برای اینکه در ابتدا مشکل را حل کنید یکی را در اختیار دولت نگه میداشتید و یکی را به حیاط خلوتهای دولت یا سازمانهای خصولتی میدادید و به صورت امانی در اختیار آنها میگذاشتید. این موضوع را فعلا حل میکردید و ما از روز اول این حرف را زدیم. اولویت این نبود که شما بیایید سهامفروشی کنید و بعد بلوکی بفروشید. زمان را از دست دادید. شما یک سال پیش میتوانستید این کار را انجام دهید و به مرور زمان دو باشگاه را با تدبیر بهتر و فرمول منطقیتر سهام یا بلوکش را واگذار کنید. آقایان زمان را از دست دادند و سهامفروشی کردند که پول آن تحت عنوان افزایش سرمایه بود و در کمتر از ۶ ماه این پول از بین رفت. این چه فرمولی بود؟ به شما تذکر هم دادند و یادآوری کردند. شما این آدرسها را از کجا میآورید؟ چه کسی شما را راهنمایی کرده است؟ شما هنوز اولویت کار را نمیدانید. هنوز متوجه نشدید که مشکل َAFC را حل کنید.
الآن یعنی استقلال و پرسپولیس سال بعد هم به خاطر مالکیت مشترک از لیگ قهرمانان حذف خواهند شد؟
شما فرض کنید الآن مشتری هم پیدا شود؛ فصل بعد را از دست دادند. بیتدبیری و آدرسهای غلطی که گرفتند باعث این شد. ضمن اینکه خودشان که آگاهی و اطلاعاتی نداشتند ولی از کسانی مشورت گرفتند که اشتباه به آنها گفتند. خب توجه کنید و ببینید واگذاری یک باشگاه که سابقهای در این امر نداشتیم و نیاز به تدبیر بهتری داشت با یک کارخانه فرق میکند. آقایان مدعی هستند که فلان هلدینگ را هم برای فروش گذاشتند و مشتری پیدا نشد اما این قیاس درست نیست.
قیمتگذاری هم خیلی عجیب بود.
اصلا این چه قیمتگذاری بود؟ شرایط سختی را جلوی مشتریان گذاشتند. شما فرض کنید ۵۰۰ میلیارد هم میگذاشتند باز هم توجیه اقتصادی ندارد چون درآمدی از کنار آن ایجاد نمیشود. وقتی هر باشگاه سالی ۷۰۰ میلیارد خرج یک سال کرده است چه توجیهی دارد.
ورزش ما توجیه اقتصادی هم ندارد. الآن سرمایهگذار چرا باید پولش را در فوتبال بگذارد؟
وقتی ورزش حرفهای ما توجیه اقتصادی ندارد و سالانه ۵۰۰۰ میلیارد از جیب دولت و خصولتیها فقط در فوتبال هزینه میشود این پولی که خرج میشود و لیگ ما هر روز گرانتر میشود و آوردهای هم ندارد. کدام عقل سلیمی در چنین فضای گرانی سرمایهگذاری میکند. هنر این است که لیگ را ارزانسازی کنید تا سرمایهگذار وارد شود. لیگ بعضی از کشورهای اروپا و برزیل و آرژانتین از ما ارزانتر است.
اصلا خود مدیران هم الآن میگویند با همین قیمت دلار بازیکن خارجی از داخلی بهصرفهتر است!
دقیقا همین. فدراسیون فوتبال و سازمان خصوصیسازی راهکار ارزانسازی لیگ را هم بلد نیستند. شجاعت و مدیریت هم ندارند. شما اول شرایط را برای سرمایهگذار فراهم کنید. قانون نظام باشگاهداری را تصویب کنید، بسته حمایتی تعریف کنید، لیگ را هم ارزان کنید و بعد به سرمایهگذار بگویید بیا این شاخصها فراهم شده و سرمایهگذاری کند. او هم ببیند شرایط خوب است پولش را میآورد. به دولت آدرس غلط میدهند که برای شادی و نشاط جوانان پول خرج کند. هنر دولت باید این باشد که با پول بخش خصوصی این را ایجاد کند. کاری که کشورهای دیگر انجام میدهند و دولت شرایط سرمایهگذاری ایجاد میکند و بر کار آنها نظارت دارد. الآن ۲۲ دوره فوتبال را دولت برگزار کرده خب حاصل چه بوده؟ بار فنی بالا رفته؟ حوزه مدیریتی پیشرفت داشته؟ الآن یک مسابقه بدون حاشیه برگزار نمیشود. وقتی شرایط نیست و توجیه اقتصادی وجود ندارد خب چرا سهام میفروشید. به نظذم اشتباه بزرگ همین فروش سهام بود و سازمان خصوصیسازی با این کار مشت خودش را مقابل کسانی که نیمنگاهی هم به خرید سهام عمده داشتند باز کرد و آنها هم منصرف شدند. چون سودی ندارد. چه کسی سرمایه خودش را در جایی میگذارد که حاصلی ندارد؟ مگر اینکه باز به خصولتیها بدهیم. اول باید شرایط درآمدزایی را فراهم کنیم و مدیران توانا، شجاع و خوشفکر مسئولیت گرفتند میتوانیم ادعا کنیم اتفاقات مهمی افتاده است. آقایان اولویت را متوجه نشدند. ما بارها گفتیم اولویت فروش سهام نیست و باید نقص AFC را برطرف کنید و بعد راهکاری را انتخاب کنید که افراد علاقهمند به خرید سهام وارد شوند. مگر همین آقایان نگفتند باشگاهها سودده هستند یا طرفداران با خرید سهام در تصمیمگیری و انتخاب هیات مدیره نقش خواهند داشت. این چه رفتار پوپولیستی بود؟ کل سهامی که فروختند ۱۰ درصد بود. آیا با این مقدار همه ۶۰ هزار نفر قرار است تصمیمگیری کنند؟ این نشان میدهد خیلی آماتور بودید. از انتقاد و مناظره هم فرار میکنید.
الآن یکی از چالشهای باشگاه استقلال همین طلب استراماچونی است.
این حاصل چه عملکردی است؟ مدیرانش همان کسانی بودند که همدیگر را تشویق میکردند و در وزارت ورزش جلسه میگذاشتند از هم تشکر میکردند. چه شد که همچین رقمهای سرسامآوری درآمد؟ مگر خودتان نگفتید باشگاهها سودده هستند؟ ادعا میکردند ما برای اولین بار شفافسازی کردیم. چرا نمیگویید وزارت ورزش از گذشته تاکنون به وظایف قانونیاش عمل نکرده و دو باشگاه براساس قانوان تجارت اداره نشدهاند. اگر دو باشگاه براساس قانوان تجارت اداره میشد سالانه گزارش حسابرسی تهیه میشد و به مجمع میآمد. در مجمع هم براساس گزارش حسابرس عملکرد مدیران و سودده یا زیانده بودن باشگاه مشخص میشود. خب اگر وزارت ورزش از گذشته تاکنون به وظایف خود عمل نکرده، شما میگویید سهام فروختیم و شفافسازی کردیم. یعنی هر شرکتی میخواهد شفاف شود باید به بورس برود؟ این حرف غیرحرفهای است. هر شرکتی براساس قانون تجارت باید شفاف اداره شود و مجمع برگزار شود. این کارها را نکردید، به جای اینکه متولیان وزارت ورزش از گذشته تاکنون مواخذه شوند، آقایان با افتخار میگویند شفافسازی کردیم. اگر ملاک این است پس هر شرکتی ایجاد میشود برای شفافسازی باید به بورس برود. در حالی که اینطور نیست و خیلی شرکتها در بورس نیستند ولی شفاف هستند و حسابرس قانونی و مجمع دارند.
این روزها بحث انتخاب سرمربی تیم ملی هم داغ است و فدراسیون فوتبال از چند مربی لیگ برتری برنامه گرفته است.
اینکه بیشتر سرگرمی بود. برای اینکه بگویند از مربیان داخلی برنامه میخواهیم. فدراسیون فوتبال کمیته فنی دارد و باید جلسه بگذارد که مربی داخلی باشد یا خارجی. بعد براساس نظر کمیته فنی نامه نوشته شود که پیشنهاد چیست. چند نماینده از کمیته فنی به هیات رئیسه میروند و گزارش میدهند و آنجا گزینهها مشخص میشوند. باید به جیب خودشان نگاه کنند که مثل داستان استراماچونی و ویلموتس نشود. البته گناه ویلموتس را گردن وزیر ورزش انداختند. کسانی که خودشان در این پرونده نقش داشتند پول را از جیب بیتالمال پرداخت کردند.
بیشتر بخوانید:
۲۵۸ ۲۵۸
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.