به گزارش روابط‌عمومی اتاق بازرگانی اصفهان، مرتضی حاجی‌آقامیری، رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع‌دستی اتاق ایران در این همایش گفت: اصفهان میراث بشری و جهانی است. فرهنگ و هنر در بین مردم اصفهان ریشه دارد و کمتر هنری را سراغ داریم که اصفهانی‌ها در آن دستی بر آتش نداشته باشند. بشر برای فرار از رنج و تنگناها به هنر پناه می‌برد و به همین خاطر در دنیای امروز که درد و رنج کم نیست، هنر اهمیت بالایی در زندگی انسان مدرن دارد. امروز گسستگی هنر باعث شده که رونق اقتصادی هنر از بین برود. ازاین‌رو باید تلاش کنیم که هنر را با زندگی روزمره مردم گره بزنیم. اصفهان از لحاظ معماری بی‌نظیر است و قدم‌زدن در این شهر باعث می‌شود سواد بصری هنرمندان اصفهانی بالا رود.
امیرمحمد اخوان صراف، عضو هیئت‌مدیره انجمن صنفی مهندسان معمار استان اصفهان نیز اظهار داشت: سابقه و تاریخ اصفهان متناسب با هنر معماری شکل گرفته است و می‌توان گفت که اصفهان پایتخت معماری ایران است. همچنین فرش نیز جزئی از فرهنگ این شهر است و به‌نوعی پرچم دوم اصفهان محسوب می‌شود. هدف از برگزاری این همایش تلاقی معماری و فرش و تلفیق این دو هنر اصیل ایرانی است. هنرها بر پایه ریشه‌دار بودن رشد می‌کنند. با برگزاری همایش‌ها و جشنواره‌های بین‌رشته‌ای، می‌توان دیدگاه هنرمندان را به هم نزدیک و آثار بدیعی را خلق کرد.
حمید ذوالانواری، تولیدکننده و صادرکننده برجسته گبه و فرش نیز تصریح کرد: باید تلاش کنیم که فرش و معماری را دوباره آشتی دهیم. گاهی فرش‌ها در مکان‌هایی قرار می‌گیرند که هیچ تناسبی با آن فضا ندارند و باعث می‌شود ارزش هنر فرش کم‌رنگ شود و به چشم نیاید. ۲۰ استان کشور در زمینه فرش دارای طرح خاص خود و صاحب‌سبک هستند و از این لحاظ تنوع قابل‌توجهی در طرح و نقش فرش ایرانی وجود دارد. همین موضوع می‌تواند دست معماران را برای طراحی سبک‌های مختلف چیدمان داخلی باز بگذارد. در فرش پازیریک که قدیمی‌ترین فرش جهان و مربوط به دوره هخامنشی است، در نقش آن سبک معماری آن دوره مشاهده می‌شود و همین امر اهمیت و همخوانی بین فرش و معماری در تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین را نشان می‌دهد. به‌عنوان نمونه در دوران صفوی نمونه‌های زیادی وجود دارد که در عمارت‌ها و ساختمان‌ها نقش فرش را بر سقف نقاشی می‌کردند.
عبدالرضا محسنی، رئیس جامعه مهندسان معماری داخلی ایران و استاد دانشگاه هنر تهران نیز بیان کرد: تاریخ ۲۰۰ سال گذشته غرب را می‌توان به چهار دوره ۵۰ساله تقسیم و بر اساس آن روند صنعتی و مدرن‌شدن عصر جدید را بررسی کرد. پس از جنگ جهانی اول، نهضتی در آلمان شکل می‌گیرد که تلاش می‌کند هنر و صنعت را با هم پیوند دهد. صنعت و هنر مدرن آلمان تحت‌تأثیر دو فیلسوف بزرگ یعنی دیوید هیوم و امانوئل کانت شکل گرفته است. در این نیز اصفهان نمونه خیلی خوبی برای تلفیق هنر، فلسفه و صنعت است. گره‌های میدان نقش‌جهان، دار چهلستون و موتیف‌های عالی‌قاپو همگی ارتباط بی‌نظیر بین هنر اصیل ایران و معماری را نشان می‌دهد. اکنون متأسفانه جسارت و خلاقیت گذشته در بین معماران اصفهانی دیده نمی‌شود و شاید به‌خاطر این است که هنرمندان اصفهان تحت‌تأثیر عظمت و سادگی آثار تاریخی تلاش نمی‌کنند که به آنها نزدیک شوند.
نسیم اسحاقی، عضو ارشد شرکت معماری زاها حدید نیز گفت: فرش ایرانی در عرصه بین‌المللی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ ولی ما در ایران به‌خاطر زندگی روزمره و عجین بودن با این هنر بی‌نظیر، اهمیت بالای آن را درک نمی‌کنیم. فرش به‌عنوان یک بخش خیلی مهم معماری در تاریخ ایران نقش داشته است چرا که در تاریخ ایران، مبلمان به آن شکل که در غرب وجود دارد وجود نداشته است و زندگی داخل خانه روی فرش شکل می‌گرفته و جریان داشته است. مهد بسیاری از سبک‌ها و طرح‌های فرش ایران از دل کویر بیرون می‌آید و به همین دلیل نقش باغ ایرانی را می‌توان در فرش‌ها دید و بر عکس باغ‌ها نیز معماری‌شان الهام گرفته از نقوش فرش بوده‌اند.
