✍ فرزاد حبیبیان پور کارشناس اجتماعی و فعال رسانه ای
طی سالیان اخیر وقوع جرایم خشن، چه در سطح کلان شهرها و چه در شبکه های اجتماعی روند رو به رشدی داشته است.
گسترش آسیب های اجتماعی موجب افزایش جرایم آشکار از قبیل آدم ربایی، زورگیری،تجاوز به عنف ، ایجاد مزاحمت، تعرض به نوامیس، عربده کشی و قداره بندی و تهیه و توزیع مواد مخدر و تشکیل باندهای فساد و فحشاء در جامعه شده است و به تبع آن رفتارهای نابه هنجار مرتکبان این گونه جرایم موجب ایجاد رعب و وحشت در دل شهروندان شده و احساس امنیت را در جامعه کاهش داده است.
از یک نظر ممکن است مهم ترین زیان ناشی از جرم، ضرر و زیان مادی باشد، اما در واقع موثر ترین و بیشترین زیان های ناشی از جرم، ضرر و زیان های روحی و روانی هستند که جبران آن ها به سادگی امکان پذیر نیست، صدمات و زیان هایی مانند هتک حرمت و کرامت انسانی ،سلب آرامش امنیت وی، احساس عدم اطمینان و کاهش عزت نفس بزه دیده ، بنابراین باید به دنبال از بین بردن عوامل ایجاد کننده بزهکاری و جرم در جامعه بود.
افزایش جرایم در بعد کمی و کیفی و تاثیر عواقب مخرب آن بر زندگی فردی و اجتماعی انسان ها از معضلات اصلی جامعه امروزی است، از یک سو تحقیقات نشان داده که روش های سنتی مبارزه با جرایم کارساز نبوده و از یک سوی دیگر افزایش بی رویه بزهکاری و هزینه بر بودن روش هار قهر آمیز می طلبد به دنبال راهکار غیر کیفری برای مبارزه با بزهکاری و وقوع جرایم در جامعه بود.
هر چند که ریشه کن کردن قطعی بزهکاری و جرم کاری بسیار مشکل است ولی با این وجود، روش هایی وجود دارد که می توان ادعا کرد جرایم ارتکابی را به نحو محسوسی می توان کاهش داد.
از مهم ترین روش های کاهش جرایم تلاش در جهت افزایش احساس تعلق اجتماعی است ، به همین منظور باید نسبت به افزایش امید و اعتماد اجتماعی اقدام مجدانه و برنامه ریزی شده انجام داد زیرا مهم ترین راه افزایش احساس مسئولیت در افراد، کاهش هنجار شکی و افزایش ارزش گرایی در جامعه و احساس تعلق اجتماعی است.
با تصویب قانون شورای عالی پیشگیری ۲۲ دستگاه به طور مستقیم مسئولیت پیشگیری در تمامی حوزه ها اعم از مجازی ، عینی ، مباحث اقتصادی و جرائم اداری هستند.
نهادهای رسمی از جمله قوه قضائیه ، نیروی انتظامی ، آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی ،صدا و سیما ، سازمان بهزیستی، تامین اجتماعی، ورزش و جوانان و نهادهای غیر رسمی اعم از سازمان های مردم نهاد،اتحادیه ها و اصناف، انجمن های علمی ،بنیاد های خیریه، مراکز فرهنگی ،هیئت های مذهبی از اهم سازمان های دخیل در امر پیشگیری از جرم در جامعه محسوب می شوند.
وقوع اکثر جرایم خشن در جامعه همانطور که اشاره شد ریشه در معضلات اجتماعی دارد ، حال می توان این معضلات بیکاری،تورم و فقر باشد و یا ریشه در آسیب هایی در بنیان خانواده اعم از طلاق،اعتیاد و…داشته باشد، اما آنچه که مهم است این است که آیا آموزش های لازم به جهت پیشگیری از وقوع این گونه جرایم توسط ارگان ها و سازمان های متولی امر به افراد جامعه داده می شود یا خیر.
لذا می طلبد در کنار برخوردهای قهر آمیز و کیفری توسط نیروی انتظامی و دستگاه قضائی دیگر سازمان ها و نهادهای متولی امر پای کار بیایند و امیدواریم با احساس مسئولیت این دستگاه ها و نهادها و همکاری خود شهروندان در آینده نزدیک شاهد جامعه ای عاری از خشونت و جرایم خشن باشیم
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.