مرتضی رضایی: مسابقات المپیاد استعدادهای برتر وزنه‌برداری یک چهره خاص داشت با یک نام خانوادگی خاص؛ عباس جزینی. وقتی پدرش یعنی آقا رسول به سالن آمد دیگر مشخص شد که با توجه به چهره، قد و قامت و هیکل پسر مربی سابق تیم‌ملی فرنگی است. پدر در کشتی و پسر در وزنه‌برداری. شاید این اتفاق کمی عجیب باشد اما ورزش است و ممکن است علایق پدر و پسر با هم متفاوت باشد؛ البته وقتی به آقا رسول زنگ زدیم قصه دیگری از وزنه‌بردار شدن پسرش تعریف کرد: «خودش ابتدا علاقه زیادی نداشت اما با توجه به فیزیک بدن و وزنی که گرفته بود کشتی به درد محمد علی نمی خورد.»
پس چون سنگین وزن بود گفتید برود وزنه برداری؟
خب محمدعلی در ۱۲-۱۳ سالگی ۱۵۰-۶۰ کیلوگرم وزن داشت. کشتی هم در سن نونهالان با این وزن اصلا نمی شود. حتی اگر ۴۰ کیلوگرم هم کم می کرد باز مناسب نبود. کشتی برایش خیلی سنگین می شد.
بعد وزنه‌بردار شد؟
هدف اول ورزش کردن بود. ابتدا خودش علاقه نداشت اما رفته رفته علاقه پیدا کرد. ابتدا زیر نظر رسول تقیان تمرین می کرد و محمد سرلک مربی‌اش است.
در چه دسته ای وزنه می زند؟
سنگین وزن.
رکوردهایش چطور است؟
خوب است. الان نسبت به سال قبل خیلی بهتر شده است. واقعا اینکه توی ورزش باشد برای من مهمتر است، البته نیم نگاهی هم داریم به ورزش قهرمانی که حالا باید ببینیم چطور پیش می رود.
گفتید خودش علاقمند نبود، حالا انگار دو دستی چسبیده به وزنه برداری.
دقیقا. آقای سرلک علاقه زیادی در او ایجاد کرد. الان شب و روزش شده وزنه‌برداری. حالا به من هم طعمه می زند که وزنه بهتر از کشتی است و…
سفارش‌اش را به سجاد انوشیروانی یا بهداد سلیمی نکرده اید؟ بالاخره از رفقای‌تان هستند.
نه بابا! سفارش چی؟ ورزش حرفه‌ای سفارش کردن ندارد. البته اگر به جایی برسد در جهت مثبت شاید مشورتی چیزی بگیرم آن هم برای تشویق. در میدان ورزش باید مرد عمل بود. هنر این است که از دست‌رنج خودت بخوری و خودت از پس خودت بر بیایی. حتی من خیلی به ندرت با مربی‌اش تماس می‌گیرم اگر نه خودش می داند کسی بخواهد قهرمان شود باید خودش تلاش کند.
چه خبر از تیم کشتی سپاهان؟
سپاهان هم خدا را شکر الان همه جور قوانینی در آن اجرا می شود اما شرایط خوب است. ما باید بومی گرایی کنیم. یک کم مشکل داریم اما به هر حال داریم کار خودمان را انجام می دهیم و انشاالله در مراحل بالاتر این مشکلات حل خواهد شد.
الان در تیم ملی که شاگرد ندارید؟
ما تازه شروع کرده ایم، مطمئن هستن اتفاق های خوبی خواهد افتاد. از دل این بچه‌ها اگر چیزی در نیاید که فایده‌ای ندارد.
کمی درباره تیم ملی و مسابقات جهانی حرف بزنیم. چطور بود نتایج کشتی‌گیران آزاد؟
فکر کنم یک کم بدبیاری بود، البته وقتی کشتی گیری در ۱۰ ثانیه می بازد حتما نفر مقابلش بیشتر تلاش کرده است. ولی فکر می‌کنم گلیج می توانست مدال طلا بگیرد. اتفاقی که افتاد شبیه به اتفاق با اسنایدر بود اما شایسته کسب مدال طلا بود.
حسن یزدانی چطور؟
واقعا کشتی حسن کشتی حیثیتی بود. هرچند که برای ما چیزی از ارزش های او را کم نمی کند.
به نظر شما ناداوری عامل اصلی شکست حسن یزدانی بود؟ عقیده خیلی ها این است که داور بی عدالتی کرد.
اصلا ناداوری در کار نبود. مجری فن تیلور بود و تا آخر هم کار را اجرا کرد. مشکلی نیست، کشتی همین است و غیرقابل پیش بینی.
اصلا شیرینی این ورزش به همین غیر قابل پیش بینی بودنش است.
پس دلیل شکست او از نظر شما چه بود؟
فکر می کنم حسن باز هم تحت تاثیر راهنمایی‌های مختلف نتوانست کشتی خودش را بگیرد.
اگر کشتی خودش را می گرفت به راحتی تیلور را اداره می کرد.
حسن هر وقت کشتی خودش را گرفته عالی بوده اما با شیوه های مختلف که به او می گویند کشتی خودش هم یادش می رود.بد نیست در رویارویی بعدی او خودش باشد و شک نکنید می تواند پیروز شود.
و امیر حسین زارع. بی حرف و حدیث و بی عیب و نقص.
او که سلطان است.
نظر شما درباره کشتی فرنگی چیست؟
از همین الان استرس گرفته ام. کسانی که سال ها با آنها زندگی کرده‌ام باید روی تشک بروند. برای همه آنها آرزوهای خوب دارم. به خصوص محمد علی گرایی کاپیتان محجوب ایران. طلا حق او است و لیاقت دارد به همه چیز برسد. آرزوی موفقیت می کنم برای همه بچه‌های ایران.
۲۵۱۲۵۱
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.