سعید زارع‌پور با انتشار عکسی نوشت: «این قاب از دروازه راه‌کوشک (دروازه درب‌کوشک) قزوین نماد همه‌ی مسائل بالاست. بارها و بارها هشدار داده شده بود که با این شرایط حفاظت از میراث فرهنگی، در آینده اثری از بناهای تاریخی باقی نخواهد ماند. پس از آن اوضاع اسف‌باری که پیش‌تر اطلاع‌رسانی شده بود و پاک‌سازی نسبی بنا، دوباره شاهد وضعیتی هستیم که فقط گوشه‌ای از آن در تصویر نمایان است.
مگر آجرها و کاشی‌های سازه چقدر توان تحمل مواد و ابزاری را دارند که برای پاک کردن آثار آسیب‌ها به کار برده می‌شود؟ چرا حتما باید اتفاقی رخ بدهد تا پس از آن اقدامی نصفه و نیمه در جهت رفع مشکل صورت گیرد؟
هیچ توجیهی از سوی مسئولان میراث فرهنگی قزوین در مورد کم‌بود اعتبار پذیرفتنی نیست. آیا نمی‌شد از وزیری که در سفر به استان به راحتی دستور ساخت سرویس بهداشتی صادر می‌کند، تقاضای اعتبار داشت برای نصب دوربین مداربسته، پروژکتورهای مناسب و حفاظی که مانع از آسیب رساندن به اثر گردد؟
مگر چه تعداد دروازه تاریخی در قزوین و حتی کل کشور باقی مانده است که این‌گونه محکوم به رهاشدگی هستند؟ یا چند اثر تاریخی در این شهر موجود است که در دست‌رس عموم قرار دارند اما از اقدامات پیش‌گیرانه برای آن‌ها دریغ می‌شود؟ میراث فرهنگی کجاست؟»
به گزارش کجارو قزوین پایتخت خوش‌نویسی ایران است. در طول تاریخ، وجود حصار و دروازه‌های متعدد در گرداگرد شهر قزوین، آن را به یکی از امن‌ترین شهرها تبدیل کرده بود؛ دروازه‌هایی که با معماری بی‌نظیر و تزیینات فراوان، شکوه و عظمت شهر را به رخ مسافران می‌کشیدند. یکی از این دروازه‌ها که از جاهای دیدنی قزوین نیز به شمار می‌آید، دروازه درب کوشک قزوین است، تاریخ احداث دروازه درب کوشک را سال ۱۲۹۶ هجری قمری و دوره حکم‌رانی میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی ذکر کرده‌اند. شاهزاده عضدالدوله بعدها دستور کاشی‌کاری و افزودن تزیینات مختلف به این دروازه را صادر کرد.
۲۳۳۲۳۳
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.