ریحانه اسکندری: علیرغم این که سیاستمداران جهان مدام دم از جدایی ورزش از سیاست میزنند، اما تاثیر تصمیمات سیاسی در بند بند ورزش قابل مشاهده است. کمتر دیدیم کشوری میزبان مسابقات مهم ورزشی در رشتههای مختلف باشد و در مقابل کشورهایی که از نظر سیاسی در یک راستا نیستند کارشکنی نکند.
قابل مشاهدهترین نوع این کارشکنی عدم صدور ویزا و حذف تیم های ملی از بعضی مسابقات است. در مورد کشور ما اما بیش از پیش مشکلات صدور روادید قابل مشاهده است. ورزشکاران ایرانی در سال های اخیر مشکلات زیادی برای اعزام به مسابقات جهانی داشته اند.
درست است که بعضی از این مشکلات از کم کاری مسئولین ورزشی در خود کشور است ولی ویزا ندادن به بازیکنان و کارشکنی هایی که توسط مسئولین ورزشی بینالمللی در قبالشان صورت میگیرد بیشترین تاثیر را در محرومیت ورزشکاران از مسابقات مهم جهان دارد. تجربه نشان داده در این شرایط حتی مذاکره با سفارتها و تلاشهای فدراسیونهای مربوطه در حل مسئله راه را به جایی نمیبرد.
فروردین سال جدید بود که تیم ملی تیراندازی ایران با کارشکنی پلیس فدرال کشور برزیل و معطلی ۱۵ ساعته در فرودگاه مواجه شد که باعث شد خستگی در تن تیراندازان ایرانی بماند و طبق گفته کارشناسان نتیجه دلخواه برای تیم حاصل نشود.
ایران از دوبی به سائوپائولو و از آنجا راهی ریو میشود. تیم وقتی به سائوپائولو میرسد، به رغم همه هماهنگی ها پلیس فدرال مستقر در فرودگاه سائوپائولو، تیراندازان را ۱۵ ساعت در فرودگاه معطل کرد. البته طبق گفته مسئولان فدراسیون پس از این اتفاق فدراسیون تیراندازی برزیل و مسئولان فدراسیون جهانی از ایران عذرخواهی کردند،یک عذرخواهی بی فایده!
۹ تیر سال جاری بود که خبر رسید ویزای یکی از دختران تنیس باز ایران برای حضور در مسابقات ویمبلدون جوانان به میزبانی انگلیس توسط این کشور صادر نشده است. این در شرایطی بود که مشکات الزهرا صفی ابتدا در جدول مقدماتی حضور داشت و با وجود اینکه فدراسیون جهانی اعلام کرد به جدول اصلی راه یافته است اما انگلیس ویزای این ورزشکار را صادر نکرد و صفی حضور در این رویداد معتبر را از دست داد.
مشکات پیش از این با حضور در گرنداسلم های استرالیا و فرانسه تاریخ سازی کرده بود و قرار بود با حضور در ویمبلدون جوانان افتخار دیگری را رقم بزند که ویزای این ورزشکار صادر نشد.
مشکلات عدم صدور ویزا اما مربوط به یکی دو رشته خاص نیست.هر کجا که احساس شده تیم های ایرانی می توانند خوش بدرخشند،کارشکنی ها کار خودشان را کرده اند. ۱۴ تیر اعلام شد که تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان ایران بدلیل تاخیر در صدور ویزا و نبودن پرواز مناسب، به کاپ آسیا اعزام نمیشود. این تیم قرار بود ۱۳ تیر به مسابقات کاپ آسیا اعزام شود که تاخیر در صدور ویزا، نبود پرواز مستقیم به سنگاپور و پیدا نکردن پرواز مناسب دیگری که این تیم را به موقع برساند، باعث شد تیم شانس خود برای حضور در این مسابقات را از دست بدهد. ویزای شادی عبدالوند یکی از بازیکنان ایران برای حضور در مسابقات صادر نشده بود.
این اتفاقات البته دامن گیر تیم بسکتبال سه نفره مردان هم شد و صدور ویزا برای سینا واحدی، یکی از اعضای تیم بسکتبال سه نفره مردان به در بسته خورد.
در همین ماه قرار بود که تیم ملی دو و میدانی ایران برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان عازم اورگان آمریکا شود، نمایندگان کشور ما در این مسابقات تمام کارهای مربوط به اخذ ویزا را در موعد مشخص شده انجام داده بودند؛ اما آمریکا با ندادن ویزا جلوی حضور دو و میدانی کاران ایرانی در این مسابقات گرفت. وظیفه فدراسیون جهانی دو و میدانی و فدراسیون دو و میدانی آمریکا ایجاد شرایط برابر برای همه شرکت کنندگان در این مسابقات است، اما آن ها ثابت کردند این برابری را جدی نمی گیرند. فدراسیون دو و میدانی ایران پس از این اتفاق نامه اعتراضی خود را مسئولان فدراسون جهانی رساند اما کار به جایی نرسید و نهایتا ملی پوشان به این رقابت های مهم نرسیدند.
سریال عد صدور ویزا در تیر ۱۴۰۱ اما قسمت های جدید خود را با ویزا نگرفتن کاراته باز ها رونمایی کرد. در حالی که رقابتهای ورلد گیم از تاریخ ۱۷ تیر در بیرمینگام آمریکا آغاز میشد، اما ویزای ملیپوشان کاراته ایران برای حضور در این مسابقات صادر نشد.
این در حالی است که چهار ملیپوش کاراته ایران همراه شهرام هروی سرمربی تیم ملی کاراته و سیدحسن طباطبایی رئیس فدراسیون کاراته برای دریافت ویزا سفر به آمریکا به سفارت این کشور در ارمنستان مراجعه کردند و در همان ابتدای کار درخواست صدور ویزا سرمربی و رئیس فدراسیون کاراته رد شد. بهمن عسگری، ذبیحالله پورشیب، سجاد گنجزاده، سارا بهمنیار و حمیده عباسعلی پنج کاراتهکا کشورمان هستند که موفق به سهمیه حضور در این مسابقات شده بودند.
تابستان بدون ویزای ورزشکاران ایرانی، با کارشکنی در صدور ویزای تیم ملی تیر و کمان ادامه پیدا کرد. رئیس فدراسیون تیر و کمان ۱۸ تیر خبر داد تیم ملی تیر و کمان ایران به دلیل عدم صدور ویزا قادر به حضور در مسابقات ورلد گیمز که به میزبانی همین کشور برگزار می شد نیس.
فدراسیون جهانی تیروکمان برای حضور در این رویداد دو سهمیه غیرقابل جایگزین به ایران داده بود. بر این اساس مقرر شده بود گیسا بایبوردی و رمضان بیابانی عازم آمریکا شوند تا در بازی های جهانی شرکت کنند.
شوک به ورزش ایران در تیرماه پرجنجال مسیر خود را با ویزا نگرفتن بوکسور های تیم ملی ادامه پیدا کرد. بازیهای جهانی ورلدگیمز در بخش مویتای از روز بیستوچهارم تا بیستوششم ۱۴۰۱ به میزبانی آمریکا در شهر بیرمنگام برگزار شد و تیم مویتای ایران مانند تیمملی کاراته و تیروکمان و به دلیل عدم دریافت ویزای آمریکا، حضور در این مسابقات را از دست داد.فاطمه نصیری، نادیا اعتمادمقدم و حمیدرضا کردآبادی سهمیه حضور در بازیهای جهانی آمریکا را از سوی فدراسیون بینالمللی موتای کسب کرده بودند. تمام اقدامات برای گرفتن ویزا از سوی فدراسیون انجام شده بود.
حتی مویتایکاران کشورمان ضمن حضور در سفارت آمریکا در ارمنستان، منتظر صدور ویزا بودند که به دلیل کارشکنی آمریکاییها ویزا صادر نشد.
مدتی قبل که ویزای اعضای تیم ملی تکواندو برای حضور در مسابقات گرند پری انگلیس صادر نشد، هادی ساعی رئیس فدراسیون تکواندو واکنش نشان داد و گفت: «علاوه بر ایران، چند کشور دیگر نیز این مشکل را داشتند و حتماً ما به این موضوع اعتراض و واکنش و نامه اعتراضی به فدراسیون جهانی و فدراسیون تکواندو انگلیس خواهیم زد. به شخصه در جامع بینالمللی تلاش خواهم کرد تا این اتفاق دوباره تکرار نشود و میزبانی به کشورهایی تعلق گیرد که حداقل شرایط صدور ویزای مسابقات به این مهمی را تسهیل کنند، مسابقاتی که نتیجه آن در آینده زندگی ورزشی ورزشکاران خیلی تأثیرگذار است.»
او در مورد عواقب این اتفاقات گفت: «بچههای ما حرفهای هستند و قطعاً موقعیت را درک کرده و شرایط را میفهمند. گرندپری منچستر میتوانست روی روند آمادگی بازیکنان ما برای مسابقات جهانی تأثیرگذار باشد، اما مطمئناً بچهها درک خواهند کرد و دیدند که ما همه تلاش خود را کردیم. حتماً باید با این اتفاق انگیزه بچهها بیشتر شود و تلاش بیشتری کنند تا این موضوع را در مسابقات جهانی مکزیک جبران کنند.»
سید امیر حسینی دبیر کل پیشین کمیته ملی المپییک هم در واکنش به سختی گرفتن ویزا برای ورزشکاران ایران گفت: « سیاست جهانی در جهت انزوای ورزش ایران است و مسئولان باید با برنامهریزی مناسب جلوی این مسئله را بگیرند. یکی از اقداماتی که باید در این راستا انجام شود، این است که کارها به دقیقه ۹۰ موکول نشود، بهعنوان مثال برای دریافت ویزای شینگن باید از ۲ ماه قبل همه مدارک آماده باشد و ارسال شود، همچنین باید رایزنیهای بسیار مؤثری با فدراسیونهای بینالمللی صورت بگیرد و کمیته المپیک فعالیتهای مؤثرتری در این خصوص داشته باشد.»
او ادامه داد: «اقدام دیگر برگزاری نشست با سفرای کشورهای مختلف از سوی وزارت امور خارجه و وزارت ورزش است، قطعاً این موضوع مؤثر واقع خواهد شد.»
حسینی همچنین گفت: «سال گذشته به حمید سجادی وزیر ورزش پیشنهاد کردم که کمیته راهبری در حوزه بینالملل تشکیل دهد تا نفرات حاضر در این کمیته، راهکارهای لازم را ارائه دهند، اما پس از این پیشنهاد فقط یک بار نشست مورد نظر برگزار شد و دیگر ادامه پیدا نکرد، بهنظر میرسد وزارت ورزش در این باره منفعل است و ایده خاصی ندارد. قطعاً در صورت تشکیل این کمیته و برگزاری مداوم جلسات، نظر صاحبنظران میتواند بسیار راهگشا باشد. برنامهریزی باید از قبل انجام شود و رایزنیها بهموقع صورت بگیرد. کمیته ملی المپیک هم باید در این خصوص با IOC رایزنی کند. برخوردهای دوگانه در سطح جهان وجود دارد و از ورزش بهعنوان یک ابزار سیاسی سوءاستفاده میشود، این مسئله ایجاد یک رویکرد مناسب را ضروری نشان میدهد. قطعاً ابزارهای برخورد در چنین مواردی وجود دارد و فقط باید از آنها بهخوبی بهره گرفته شود.»
محمدحسن تقیزاده سرپرست امور بینالملل وزارت ورزش و جوانان هم عدم صدور روادید برای برخی ورزشکاران ایرانی در رویدادهای بینالمللی را امری غیرورزشی، کاملاً سیاسی و مغایر روح منشور المپیک توصیف کرد و گفت: «مشکلات پیشآمده توسط کشورهای آمریکا، انگلیس و کانادا در صادر نکردن روادید برای ورزشکاران ما در رشتههای مختلف از جمله تیراندازی باکمان، کاراته، دوومیدانی، تنیس و فوتبال و متعاقب آن باز ماندن آنها از شرکت در مسابقات ورزشی که بعضی از این رویدادها که با عدم کسب سهمیه برای مسابقات پیش رو همراه بوده، اقدامی خصمانه و خلاف موازین ورزشی و انسانی بوده است.»
تقیزاده ادامه داد: «در همین راستا برای احقاق حق ورزشکاران کشورمان مقرر شده است تا کارگروهی متشکل از وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیونهای متضرر از این اقدام سیاسی تشکیل شود تا حقوق تضییع شده آنها را توسط مجامع بینالمللی با جدیت تا حصول نتیجه پیگیری کنیم.»
موارد کارشکنی در صدور ویزا، برای ورزشکاران ایرانی یک داستان تکراری است، بارها و بارها ورزشکاران ما به این دلیل از حضور در مسابقات مهم محروم شده اند و علیرغم آمادگی و تمرینات مکرر نتوانسته اند مزد زحمات خود را بگیرند. با این که یکی نشدن ورزش و سیاست از قوانین منشور اخلاقی المپیک است، این روز ها بیشتر از همیشه این اتفاق می افتد که حق و حقوق وزرشکاران ایرانی توسط مقامات بینالمللی رشته های ورزشی رعایت نمیشود.اتفاقاتی که برابری و رعایت اخلاق و روحیه ورزشی در ورزش جهان را زیر سوال میبرد.شکی وجود ندارد که این کارشکنی ها ادامه خواهد داشت و ورزش سیاسی حاکم در جهان که پشت پرده سناریوهای مختلف را برای چوب لای چرخ گذاشتن ورزشکاران ایرانی می چینند این روزها پر کار تر از همیشه دارند فعالیت می کنند و هر بار به بهانه هایی عجیب کاری می کنند تا ورزشکاران کشورمان نتوانند حضور در مسابقات مختلف را تجربه کنند.ورزشکارانی که از دست دادن هر تورنمنت برای آنها به معنای دور شدن جدی از اهداف مهم و طولانی مدت شان خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
۲۵۱۲۵۴
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.