به گزارش روزگار پرس، بر اساس اعلام یونسکو از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸ – دوره بین حکومت طالبان – میزان حضور زنان در آموزش عالی ۲۰ برابر شده است. بیش از ۳.۶ میلیون دختر تا سال ۲۰۱۸ در مدارس ثبت نام کردهاند – بیش از ۲.۵ میلیون در مدارس ابتدایی و بیش از یک میلیون در دوره متوسطه. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، افزایش تعداد دختران در آموزش متوسطه به طور خاص قابل توجه بود، به طوری که در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۴۰ درصد در مقایسه با ۶ درصد در سال ۲۰۰۳ ثبت نام کردند.
با این حال درس خواندن در مدارس و ادامه تحصیل در دانشگاه قرار است به یک رویا برای زنان افغانستانی تبدیل شود. زمانی که طالبان در سال ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفتند، اعلام کردند که تحصیل برای پسران و دختران بالاتر از کلاس ششم ابتدایی به حالت تعلیق در خواهد آمد، اما از سال ۲۰۲۲، از سر گرفته خواهد شد. طالبان اعلام کرده بود که به زمان نیاز دارد تا بازنگری اساسی برای حذف موضوعات غربی از کتابهای درسی و انعکاس آموزههای دینی و اسلامی در کتابها را انجام دهد.
جز این بهانه دیگری هم در کار بود، طالبان معتقد بود که یونیفورم و لباس مخصوصی باید برای دانشآموزان دختر درنظر گرفته شود.
ملیحه که خودش از تحصیل در دانشگاه باز مانده، در همین باره به مشکلات خواهرش اشاره میکند:« مدرسهها در کابل اغلب بسته شدهاند، فقط برخی مدارس باز هستند. برای حضور دختران در مدرسه نیز باید پدر یا برادرشان همراه آنها به مدرسه بروند، خواهرم نمیتواند تنها به مدرسه برود، حتما باید یک نفر از مردان خانواده همراهش باشد، از طرفی باید پوششمان طوری باشد که همه بدنمان را بپوشانیم، طالبان میگوید حتی چشمهایتان نباید دیده شود، چشمها را با روبنده یا عینک میپوشانیم تا بتوانیم رفت و آمد کنیم.»
این همه شوق برای ادامه تحصیل در زنان افغانستانی حالا به در بسته خورده، «میم» که نمیخواهد اسمش در این گزارش بیاید، دانشجوی رشته حقوق در مراز شریف،در دانشگاه بلخ است.
او به روزگار پرس میگوید:«نه فقط دانشگاهها که حتی آموزشگاهها را هم بستهاند، آموزشگاه آموزش زبان انگلیسی که میرفتم هم با دستور جدید طالبان بسته شده است البته پسران هم برای همراهی با دختران در کلاسها حضور ندارند.»
«میم» که معتقد است حالا باید ماجرای ممنوعیت تحصیل را با همه سختیهایش فراموش کنیم و راه دیگری پیدا کنیم تا از تحصیل بازنمانیم، ادامه میدهد:«رنج زیادی دارد این محدودیتها انگار که ما را حبس کردهاند درحالی که نه اسلام و نه انسانیت هیچکدام چنین حقوقی را برای زنان منع نکرده است.طالبان با چنین تصمیماتی میخواهد اعمال قدرت کند و اینها تبدیل به نمایش قدرت برای آنها شده است. با این محدودیتها میخواهند ناکارآمدیهای خودشان در حوزه مدیریت کشور و کنترل فقر و مشکلات مردم را به حاشیه ببرند.»
او میگوید:«من دست از تلاش برنمیدارم، ما نباید کوتاه بیاییم، حتی اگر در خانههایمان را هم ببندند ما باید درس بخوانیم. شاید در ابتدا تحت تاثیر دستور جدید طالبان قرار گرفتیم و بسیار هم ناراحت شدیم ولی الان باید تمرکزمان را روی حل مساله بگذاریم، باید اهدافمان را دنبال کنیم.»
۴۷۴۷
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.