علائم تب زرد شامل تب، سردرد، یرقان، درد عضلانی، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و خواب آلودگی هستند.
بخش کوچکی از بیمارانی که به این ویروس مبتلا میشوند، علائم شدیدی پیدا میکنند و تقریباً نیمی از آنها هم در عرض هفت تا ۱۰ روز جان خود را از دست می دهند.
این ویروس بومیِ مناطق گرمسیری آفریقا و آمریکای مرکزی و جنوبی است.
هنگامی که افراد مبتلا به این ویروس آن را به مناطق پرجمعیت با تعداد پشههای زیاد وارد میکنند و اکثر افراد نیز به دلیل عدم واکسیناسیون، ایمنی کمی دارند یا اصلاً ایمنی ندارند، ممکن است این بیماری به صورت گسترده شیوع یابد. در این شرایط گونه ای از پشه های آلوده به این عامل بیماریزا با نام “پشه تب زرد”، ویروس را از فردی به فرد دیگر منتقل میکنند.
می توان از تب زرد با تزریق یک واکسن بسیار موثر که ایمن و مقرون به صرفه است، پیشگیری کرد.
تنها تزریق یک دز واکسن تب زرد برای ایجاد مصونیت پایدار و محافظت مادامالعمر در برابر این بیماری کافی است و برخلاف واکسن کرونا، نیازی به دز یادآور ندارد. این واکسن، ایمنی موثری را در عرض ۱۰ روز برای ۸۰ تا ۱۰۰ درصد از افراد واکسینه شده و در عرض ۳۰ روز برای بیش از ۹۹ درصد از افراد واکسینه شده ایجاد می کند.
به گزارش سایت اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت (WHO)، در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی خاصی برای تب زرد وجود ندارد.
۲۳۳۲۳۳
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.