جواد مرشدی: شیوه اطلاع رسانی استانداری ها و خصوصا استانداری تهران در مورد تعطیلی های اضطراری به واسطه آلودگی هوا و یا بارش برف نصفه و نیمه به جای ایجاد آرامش در مردم، به زمینه های تشویش آنان دامن زده است؛ تعطیلی ها گاه در ساعاتی اعلام می شود که دانش آموزان و یا برخی کارکنان دولت در خواب به سر می برند، و غافل از تعطیلی، راهی محل کار و یا مدرسه و دانشگاه می شوند.
در این باره می توان به خبری که با کش و قوس های فراوان از سوی استانداری تهران شنبه شب، ساعت ۱۹:۴۰ منتشر شد اشاره کرد. خبری که به نقل از معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری تهران منتشر شد و طبق آن، حضور «یک سوم کارمندان» در ادارات و دورکاری بقیه کارمندان و نیز «تعطیلی» دانشگاه‌ها و فعالیت «غیرحضوری» مدارس استان تهران در روز یکشنبه، اعلام و افزوده شده بود: امتحانات نهایی پایه دوازدهم برگزار می‌شود. همچنین ساعت کار شعب بانک‌ها نیز در این روز تغییر کرده است.
اما همان شب،در ساعت ۲۲:۰۷ ایرنا در خبری با تیتر «ادارات دولتی و خصوصی استان تهران فردا تعطیل شد/ فعالیت بانک‌ها با یک‌سوم ظرفیت» به نقل از استاندار تهران نوشت: «با عنایت به برودت سرما و کاهش محسوس دما و ایجاد شرایط اضطراری، به منظور مدیریت بهینه مصرف گاز، فعالیت بخش دولتی و خصوصی تهران روز یکشنبه ۲۵ دی ماه تعطیل خواهد بود و بانک‌ها نیز با یک‌سوم ظرفیت فعالیت می‌کنند.»این خبر در خالی منتشر شد که شاید بخشی از مخاطبان آن در حال استراحت و خواب بودند. «روزگار پرس» در گفت و گو با دکتر «هادی حق شناس» استاندار دولت دوازدهم به بررسی هرج و مرج در اطلاع رسانی دولت پرداخته است که در پی می‌آید.
وظیفه ستاد بحران در استانداری ها چیست؟
در همه استان‌ها متولی ستاد بحران، وزارت کشور است و به نیابت از وزارت کشور، این استانداران هستند که معمولا مسائل بحران مانند قطع آب، برق، گاز و آلودگی هوا را بررسی می‌کنند و به طور طبیعی چون همه دستگاه‌ها عضو ستاد بحران هستند، تصمیمات آن‌ها برای همه دستگاه‌ها لازم‌الاجرا است.
چرا ستاد بحران استانداری مانند تهران مسائلی نظیر تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و خصوصا ادارات را نصفه و نیمه اطلاع رسانی می کند و در ساعات پایانی شب و ابتدای صبح در مورد تعطیلی ها اطلاع رسانی می‌کند، در حالی که بیشتر کارمندان در ساعات مذکور در حال استراحت و یا حرکت به سمت محل کار خود هستند؟
آنچه در تهران اتفاق افتاد مثلا در مورد یک سوم کارکنان صحبت شد، یا دو روز قبل بحث این بود که دولتی‌ها تعطیل باشند و راجع به بخش خصوصی تصمیمی گرفته نشد، همگی به نوعی حکایت از هرج و مرج در تصمیم گیری می کرد. در نهایت پریشب خصوصی‌ها و دولتی‌ها را تعطیل کردند تا دستگاه‌های امداد رسان بتوانند کارشان را انجام دهند. ما کشوری هستیم که تقریبا همه بلاهای طبیعی در جهان، به نوعی در ایران هم حادث می‌شود و طبیعی است که ستاد بحران کشور و استان‌ها، چند هفته یکبار برخی از موضوعات را در جلسات مرور کنند. یعنی اینگونه نیست که با مسائل ناآشنا باشند به خصوص در ایران که با کمبود آب، برق یا گاز مواجه ایم. یعنی علاوه بر حوادث طبیعی مثل سیل، زلزله و مسائلی از این دست حوادث غیر طبیعی هم کم اتفاق نیفتادند، اما به نظر می رسد انسجامی در تصمیم گیری‌ها وجود نداشته باشد و عدم انسجام در تصمیم گیری‌ها طبیعتا مردم را دچار مشکل می‌کند وگرنه اینکه برف یا سیل سنگین بیاید، طبیعی است و در همه کشورهای دنیا اتفاق می‌افتد. در حال حاضر در آمریکا و ژاپن شاهد وقوع حوادث غیرمترقبه این چنینی هستیم. ولی نکته این است که تصمیمات به موقع اتخاذ شود. انسجام در تصمیم و وحدت فرماندهی می‌تواند بخشی از عوارض را کم کند که متاسفانه در این چند روز گذشته آن انسجام و وحدت فرماندهی کم مشاهده شده است.
در مورد امتحانات دانشگاه ها نیز همینطور است، دانشجو نمی داند خود را برای امتحان در روز مقرر آماده کند یاخیر؟
در بحث امتحانات دانشگاه‌ها که یک دانشگاه آزمون برگزار می‌کند و یک دانشگاه آزمون برگزار نمی‌کند بالاخره نمی تواند اینطور باشد که بچه‌ها خودشان را برای آزمون آماده کنند و بلافاصله آن را کنسل کنند معمولا بچه‌ها چند روز درس می‌خوانند تا خودشان را آماده کنند اما می بینند یک دانشگاه آزمون می‌گیرد و یک دانشگاه آزمون نمی‌گیرد طبیعی است که این چیزها آثار منفی بر روند زندگی مردم می‌گذارد.
بیشتر شرکت های بخش خصوصی تصمیمات استانداری را اعمال نمی‌کنند یعنی یک فرقی بین کارمندان بخش دولتی و کارمندان بخش خصوصی ایجاد می شود. استانداری چه دستور العملی را می‌تواند بدهد تا بخش خصوصی هم آن را اعمال کند به هر حال بخش خصوصی هم برق و گاز را مصرف می‌کند.
نکته‌ای که بخش خصوصی دارد و بخش دولتی ندارد این است که دخل و خرج بخش خصوصی به کار است ولی دخل و خرج بخش دولتی به کار نیست، یعنی مثلا کارمندهای بخش دولتی چند روزی را تعطیل می‌شوند اما اینطور نیست که حقوق کسی کسر شود ولی بخش خصوصی اگر چند روز کار نکند درآمدی هم نخواهد داشت، لذا باید تفاوت بین این دو را جدی گرفت، از طرف دیگر دولت زمانی می‌تواند برای بخش خصوصی تعیین تکلیف کند که بتواند بعدا برای بخش خصوصی جبران کند.
این جبران از چه طُرُقی می تواند باشد؟
این جبران می‌تواند در قالب کاهش مالیات یا در قالب پرداخت تسهیلات باشد. شما بهتر از من می‌دانید که دولت به لحاظ توان مالی اینگونه نیست مثلا در زمان کرونا خیلی از کشورها توانستند کمک‌های مؤثری کنند.
اینجا هم وام کرونایی به کسب و کارها و مردم داده شد؟
چنین اتفاقی افتاد ولی کافی نبود لذا وقتی که دولت به لحاظ مالی قوی نباشد بخش خصوصی هم به دنبال این است تا مسائل و مشکلاتش را خودش حل کند، بنابراین باید از این زاویه به این قضیه نگاه کنیم. وقتی مشکل رفت و آمد وجود دارد اینطور نیست که فقط برای کارمندان دولتی آن مشکل وجود داشته باشد در واقع برای کارمندان بخش خصوصی هم آن مشکل وجود دارد، اگر مشکل گاز یا مشکل حمل و نقل وجود داشته باشد برای هر دو گروه است و نمی توان گفت که آن مشکل برای بخشی وجود دارد و برای بخشی چنین نیست لذا به انسجام در تصمیم گیری و جبران برخی از کاستی‌ها نیاز است در واقع اگر تصمیمات حکیمانه گرفته شوند می تواند بسیار مؤثر باشد.
بیشتر بخوانید:
۲۱۶۲۱۲
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.