▪️رکسانا رضایی-روزنامه نگار
یکم-حال مطبوعات خوب نیست!
دوم_آیا گزاره خبری فوق برای جامعه حائز اهمیت است؟ آیا این خبر کوتاه می تواند برای عموم مردم ایجاد نگرانی کند و یا اینکه در بین تیترهای برجسته تورم روغن و برنج و سکه و دلار گم می شود و بود و نبودش اهمیت چندانی نمی کند؟سهم و نقش دولت ها در این ایجاد این بی تفاوتی چگونه است؟سوم-دوباره تکرار می کنیم. اینبار با صدایی رساتر که توسعه هیچ کشوری میسر نخواهد شد مگر از گذر فرهنگ.به سر سطر باز گردید و مجدد بخوانید “فرهنگ، فرهنگ و باز هم فرهنگ”.چهارم-برای رشد و اعتلای این فرهنگ چه کرده ایم؟ در این مجال، ویژه به مطبوعات مستقل می پردازیم که تکه بزرگی از پازل غنی فرهنگ است و ردپای آن در تمام طول تاریخ قابل مشاهده می باشد و عمر قریب به یکصد و پنجاه ساله آن گواه تاثیرگذاری و تاریخ سازی در مقاطع مختلف بوده و هست.پنجم-آیا آنچنان که برخی فریاد وااسفا سرمی دهند و بی آنکه با الفبای رسانه آشنا باشند خود را دایه مهربان تر از مادر می نامند و تنها راه برون رفت از شرایط حاکم را هجرت به فضای مجازی می دانند راه گشاست؟!آیا تمامی مشکلات روزنامه نگاری امروز ایران در حوزه انتشار مجله و روزنامه است و به قول دوستی با کوچ این تنها بازماندگان دوران اصالت روزنامه نگاری به جهان دیجیتال، تمامی مشکلات حل شده و رسانه های ایران به دوران اوج و شکوه خود باز می گردند؟!برای رسیدن به پاسخ تک تک سوالات مطروحه و هزار و یک سوال نقش بسته در ذهن من و شما، قدم اول این است که بی تعارف ببینیم مطبوعات کجای کار است؟عینک انصاف به صورت بزنیم و خوب به نقش مطبوعات در آشفته بازار صدها کانال بی شناسنامه مجازی و ده ها رسانه مکتوب و دیجیتالی که حمایت دولت را در اشکال مختلف تمام و کمال پشت خود دارند بنگریم؟
آیا فضا و شرایط حاکم مساوی و عادلانه هست؟
آیا مطبوعه در فضایی برابر تنفس می کند؟ مدیرمسوول مستقلی که تمام ذهنش درگیر هزینه های گزاف چاپ و فیلم و زینک و اجاره و توزیع و… است آیا می تواند در مصاف با رقیب تا بن دندان مسلح و معاند خود، بی دغدغه محصول قابل قبول فرهنگی درست و به موقع ارائه دهد؟
نقش حمایتی دولت در این میان چگونه است؟ آیا دولت و مجلس به شرایط حاکم و کند شدن تیغ مطبوعات راضی هستند که نسخه عاجل و شفابخشی برای آن نمی پیچند؟آیا رسانه در سپهر سیاسی دولت ها جایگاه مشخصی دارد؟
آیا فرزندان تنی رسانه در بین مجوزهای کیلویی اهدا شده و آدم های غریبه با مطبوعات که هر کدام با هدفی غیر از رسالت اصلی مطبوعات پا به میدان نهاده اند می توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند و یا در بلبشوی نمایندگی های صد من یک غاز و کاسبی های پشت و روی پرده، بی انگیزه تر از قبل همچون بسیاری از اسلاف خود به ترک عشق و علاقه و آرمان و دغدغه خود می اندیشند؟شرح درد بسیار است و شاید از حوصله مخاطب خارج باشد. واقعیت این است که مطبوعات با در نظر داشتن نقش مهم آن در شکلگیری افکار عمومی لازم است مراقبت شود. به طور کلی این نظر موافق وجود دارد که مطبوعات آزاد و بیطرف برای موفقیت حکومت های دموکراتیک ضروری است. پس مطبوعات از وسایل موثر نظارت بر امور عمومی حکومت است. نقش مهم شفاف سازی و آگاهی بخشی به مردم که بارها مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است.
بخش عمده این مراقبت و صیانت از ساحت مقدس قلم و کاغذ و مطبوعه از مسیر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی می گذرد. آنجا که فیلترهای ورودی را مستحکم تر از قبل نموده و مانع ورود کاسبان و دلالان و زیاده خواهان منفعت طلب به این عرصه خطیر شون، یک راه حل از صدها راهکاری است که می توان پیش پای مطبوعات گشود.
امروز در تمام جوامع پیشرفته جهان علیرغم بسط و گسترش پلتفرم های پیشرفته مجازی، مطبوعات همچنان جایگاه رفیع خود را حفظ نموده و در سرنوشت دولت ها و دفاع از حقوق مردم نقش آفرینی می کنند. در این میان اگر مدیری در خلال یک سخنرانی هیجان زده شد و از دوران گذار مطبوعات سخن گفت ما با لبخندی این نظر بی اساس را به حساب نمی گوییم بیسوادی، روی ناآگاهی وی خواهیم گذاشت و معتقدیم جماعتی که امروز اینچنین تیشه به ریشه رسانه می کوبند در زمان اوج و شکوفایی آن نیز نه اهل خواندن بودن نه اندیشیدن.مرور تاریخ این سرزمین گواهی می دهد آنگاه که پیوند اندیشه با روزنامه نگاری شکل می گیرد، رسانه و ضربات به موقع و درست آن در بزنگاه های حساس توانسته تا لایه های مختلف قدرت نفوذ کند و قابلیت تاثیرگذاری را در حاکمیت و افکار عمومی جامعه ایفا نماید.
بنا به این ضروریات تنها راه خروج از بن بست ایجاد شده، بازگشت به لایه اندیشه و تربیت نیروی تبیین گر در ساحت تئوریک، حذف موانع و ایجاد فرصت برابر و عادلانه برای رشد و اعتلای فرزندان واقعی رسانه است.
جمله آخر اینکه علیرغم تمام سختی ها و مصائب ما روزنامه نگار باقی خواهیم ماند چرا که معتقدیم در میان هیاهوی جهان همچنان عطر ناب کاغذ و لمس حروف سربی روزنامه بی بدیل و اصیل باقی مانده و به حتم اعتبار و اعتماد دلیل اصلی فرهیختگان جامعه است که هر صبح به مرد روزنامه فروش سلام می گویند.
