خیریه ای که توسط چند خیر آگاه و دانشمند گام در راه تولید فکر و (امیدبه آموزش )و (پرورش دانش) گذاشته اند.
جهشی بلند در راستای عاقبتی خوش…
بچه هایی که با تمام استعداد خداوندی یاوری برای شکوفایی و کسب دانش نداشتند.حالا روزنه امید بزرگی را تجربه می‌کردند. خیریه شجره طیبه.
خیریه ای که علاوه بر جسم بر روح مددجویان خود حکومت می‌کند.
شاید این دستور صریح قرآن اینجا بازتاب
درخشان خود را نشان میدهد: اقرا باسم ربک الذى خلق، خلق الانسان من علق، اقرا و ربک الاکرم، الذى علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم. بخوان به نام پروردگارت که آفرید. همان که انسان را از خون بسته ‌اى خلق کرد. بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است، همان که به وسیله قلم تعلیم نمود و به انسان آنچه را نمى‌دانست، یاد داد.
قدرتی که خداوند آسمان ها و زمین ها تنها در اختیار انسان بر روی کره زمین نهاده است.
امشب همه چیز نور بود و امید….هیچکس به زور نیامده بود….میزبان و میهمان یکی بود….همه به گرد شعله فروزان علم جمع شده بودند.
به جرات می توان اذعان نمود در این لحظه بلوغ فکری را در جمع می شد دید که تا همین چند دهه پیش حتی باورش سخت بود.
کمک برای فروزان نمودن چراغ دانش….
میالغ از دانه ارزنی به دهان مورچه ای کوچک بود تا بسیار بزرگ که در تصور نمی گنجید…
جایی که پیرزنی تمام سرمایه زندگی خود را هدیه داده بود تا تنها روحانی مراسم که ده میلیون تومان هدیه کرد و این یعنی اوج پرواز علم….
اوج رستن…اوج خواستن….اوج بزرگ شدن…..پروازواقعیت گونه اُطلُبوا العِلمَ مِنَ المَهدِ إلَی اللَّحْدِ به سوی علم و دانش…
امشب هیچکس نمی خواست همه می خوانستند تبلور ایمان قلبی بود که در سرزمین علم و تمدن شعله کشیده بود…
انگار بسیاری بصورت معجزه اسایی متوجه کلام الهی شده بودند که باید برای رهایی از جهل ، جاده علم و دانش را تستطیع کنند…
بچه هایی که دست یاری می‌خواستند اما نه برای یک لحظه بلکه برای تمام عمر….می‌خواستند تا با مشعل روشن دانش به جنگ با جهالت ها بروند و خوشبختانه توسط انسان هایی پاک این راه تا حدود زیادی هموار شده بود.
در یک طرف سالن تصاویر بعضی از خیرین که در قید حیاط نبودند و در طرف دیگر اسامی نخبگانی که به ایثار همین تصاویر می درخشیدند.
راه رسیدن طولانی نبود….قبول مسؤلیت یک دانش آموز نخبه اما تهیدست….کمک کوچک و بزرگ به صورت هدفمند هما در بازار محبت امشب خرید و فروش میشد…مردم حاضر که در بین شان افراد متخصص بسیاری دیده می‌شد که به راستی ارزش علم را با پوست و گوشت و استخوان خود متوجه شده بودند و حال دست یاری به سوی بقیه دراز کرده روند تا در این راه عاشقانه دست انان را بگیرند.
فاصله آنهایی که امشب شانس حضور نداشتند هم کمتر از بقیه نیست….انها می توانند با تماس با تشانی فوق……تماس گرفته مشعل عمر خود و چراغ دانش جامعه را پررونق نمایند.